دیدم که در میان انبوه زوار گیر کرده، نمیتوانست قدمیپیشگذارد. جلو رفتم و به کنار زدن مردم پرداختم. امام با تغیرو تعرض مرا منع کرد، ولی بیتوجه به نهیایشان کارم را ادامهدادم. ناگهان متوجه شدم امام از مسیری که برایشان راه بازکردهام نیامده، تغییر جهت دادهاند.
در اغلب ایام زیارتی، در کنار مرقد حضرت امامحسین(ع) بود. در دهه عاشورا هر روز زیارت عاشورای معروف را باصدمرتبه سلام و صدمرتبه لعن میخواند. در پاریس هم این برنامهرا ادامه میداد.
امام در چند سالی که در نجف بود، برای درک تمام زیارتهایمخصوص امام حسین(ع) فاصله بین این شهر و کربلا را، که حدود 80کیلومتر است، میپیمود و اهتمام داشت در ایام عاشورا، اربعین،عرفه، نیمه شعبان و ماه رجب این مسیر را پشت سربگذارد.
چون در پایین مرقد امام حسین(ع) حضرت علیاکبر(ع) آرمیده است،پایین پا نمیرفت. درنجف هم، چون روایتشده سرمقدس امام سومبالای سر مطهر پدرش علی(ع) است، امام خمینی بالای سر نمیرفت ودور نمیزد. «1»