بعد از عمل جراحی، هرلحظه که ایشان هم مشکل خاصی نداشتند چشمشان را روی هم میگذاشتند و میخوابیدند به نحوی که از این عالم جدا میشدند. حتی پزشکان به این شک میافتادند که نکند اثر داروهای بیهوشی است که ایشان را به این صورت درمی آورد. اما زمانی که وقت نماز میشد خودشان بیدار میشدند. اصلا وقتی آن لحظه میرسید چشم باز میکردند میگفتند: وقت نماز است؟ میگفتم: بله. آقای انصاری تشریف داشتند به ایشان کمک میکردند، وضو میگرفتند و نمازشان را میخواندند. برای ما درک آن مسائل عمیق معنوی مشکل بود چون ما در آن عالم امام نبودیم تا آن مرحله را درک کنیم. «1»
وقت نماز
«۱»- غلامرضا باطنی از اعضای تیم پزشکی
وقت نماز ؛ 29 دی 1393