یکی از پزشکان قم نقل می کرد:
هنگامی که خبر دادند امام دچار ناراحتی قلبی شده اند، خود را به بالین ایشان رسانده و فشار خونشان را گرفتم.
فشار ایشان عدد 5 را نشان می داد، که از نظر طبی خیلی خطرناک بود. کارهای اولیه را انجام دادم و پس از دو ساعت که قدری وضع بهتر شده بود ولی قاعدتا نمی توانستند و نمی بایستی حرکت کنند، آماده حرکتشدند! عرض کردم آقاجان چرا برخاستید؟
فرمودند: نماز!
عرض کردم آقا شما در فقه مجتهدید و من در طب! حرکتشما به فتوای طبی من حرام است! خوابیده نماز بخوانید.
ایشان نیز با دقتبه نظر من عمل فرمودند. «1»