قصد قیام امام

سالها پیش ، نوشته ی ایشان در دفتر یاد بود مرحوم وزیری را در یزد زیارت کردم . آن مرحوم ، من را به منزلش برد و با تفصیلاتی ، این نوشته را که در صندوقچه یی گذاشته بود و تقریبا در گوشه یی از خانه اش مخفی کرده بود، آورد و باز کرد و نوشته ی امام را که سالهای دهه ی بیست نوشته بودند قیام لله به من نشان داد. اصلا محور حرف در نوشته ایشان ، قیام لله بود. آن ذهن جوال وسیع و دید حکیمانه ایشان ، این قیام لله را در آن دوران - که تازه از اختناق رضاخانی بیرون آمده بودند - بر کارهایی که به نظر شریفان می شد انجام بدهند و باید افراد انجام می دادند و احساس ‍ مسو ولیت می کردند، منطبق ساخت .
یکی دو صفحه نوشته بودند. آن نوشته ، حاکی از یک حرکت ارتجالی نبود و معلوم می شود در ذهن شریف ایشان و در تمام مراحل زندگی ، ان تقوموا الله مثنی و فرادی «1» سابقه داشته است . بحمدالله دیگر برای همه ی ما و ملت ایران ، در کلیات زندگی اماممان چیز پوشیده یی باقی نماند. همه دیدند که حرکت و گفتن و سکوتش برای خداست و هر کاری که انجام می داد، با قصد قیام لله بود. تنها همین یک چیز هم بود که موجب شد به دست آن بزرگوار - که قطعا مرتبه ی تالی پیامبران و ائمه علیه السلام بود - یک معجزه اتفاق بیفتد. این چیزی که اتفاق افتاده و تحول عظیم جهانی که به دنبال اتفاق افتاد و امام هم با تکیه به ان تقوموا لله توانست این کار را بکند. «2»