یادم می آید که در اوایل دوران ریاست جمهوری ، جمع آقایان شورای عالی قضایی ، پیش من تشریف آوردند. در آن جلسه ، صحبت از قاضی شد که در شهری تخلفی کرده بود. من نظرم را درباره ی او مطرح کردم و گفتم سلیقه ام این است ، شما آن را ارزیابی کنید و ببینید که آن را قبول دارید یا نه ؟ گفتم : آن قاضی را در همان شهری که این تخلف را کرده ، محاکمه کنید. اگر شلاق یا زندان و یا هر چیز دیگر است . در همان جا حکم را بر او اجرا کنید و بعد هم در همان شهر، او را دوباره بر مسند قضاوت بگذارید. گفتند: این کار، تشکیلات قضایی را تضعیف می کند. گفتم : به نظر من تقویت است ؛ زیرا آن دادستان و یا حاکم شرعی که به خاطر تخلف ، آن جا کتک را می خورد، بعد که پشت آن مسند قضا نشست ، خواهد گفت ببینید، مساءله ی قوه ی قضاییه این است ؛ من حتی فاسد شدم ، با من این کار را کردند. بنابراین ، خودش دیگر اشتباه نخواهد کرد. این ، انتقام و نقمت الهی است . او دیگر جراءت نمی کند علی الظاهر تخلف نماید؛ مگر آدمهای واقعا مریض که تخلف می کنند. با اعمال این قاطعیت ، دیگران هم خواهند گفت که ببینید، قوه ی قضاییه این است و چنین متخلفانی را خودش مجازات می کند.«1»
قاضی را در همان شهر محاکمه کنید!!
«۱»- حدیث ولایت مجموعه رهنمودهای مقام معظم رهبری تدوین دفتر مقام معظم رهبری ، ناشر سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی جلد سوم صفحه ۱۱۵ و ۱۱۶
قاضی را در همان شهر محاکمه کنید!!؛ 30 دی 1393