نصیحت امام به علماء

به اتفاق اعضای شورای مرکزی ائمه ی جمعه خدمت امام رفته بودیم ... ایشان ، نصایحی فرمودند... ایشان ، از مرحوم صاحب جواهر یک مثل زدند و فرمودند: اگر قرار بود صاحب جواهر، فلان طور(به یک زندگی اشاره کردند) زندگی کند، یک صفحه هم نمی توانست بنویسد. بعد گفتند: آیا می دانید ایشان ، جواهر را در چه شرایطی نوشته است ؟ آن وقتها در نجف ، سرداب هم معمول نبود. ایشان ، در اتاقی هم سطح زمین نشسته بود و پنجره ی اتاق را بالا زده بود، تا یک مقدار باد و نور بیاید. آن وقتها، پنجره ها کشویی بود که گاهی هم پایین می افتاد. در چنین شرایطی ایشان پای پنجره نشسته بود و جواهر را می نوشت . امام می فرمودند که نسیم ، نسیم خنک نبود؛ بلکه نسیم نجف بود که گرمای زیادی داشت .
من در فصل تابستان ، در نجف نبوده ام ؛ اما تابستان شبیه نجف را - که می گفتند شبیه نجف است - دیده ام . تابستان ایرانشهر را به خاطر دارم که باد آن مثل گرمایی که از تنور بلند می شود، صورت انسان را می سوزاند. اصلا خود آن باد آزار دهنده بود و انسان می گوید، خدا کند که این باد قطع بشود.
مرحوم صاحب جواهر، در چنان وضعیتی ، کنار پنجره نشسته بود، تا از آن نسیم به او بخورد و چنین کتاب با عظمتی را - آن هم در شش جلد - بنویسد. امام می فرمودند، اگر صاحب جواهر، فلان طور زندگی می کرد، نصف صفحه هم نمی توانست بنویسد.«1»