هر بار که چند روزی بین ملاقاتهای خبری حضرت امام فاصله می افتاد، بلندگوها و رادیوهای بیگانه، موجی از شایعات را درباره سلامت و گاهی هم رحلت امام، به راه می انداختند و با توجه به حسّاسیّت و علاقه فوق العاده ملّت ایران و دیگر مسلمانان جهان، این شایعات باعث نگرانی مردم می شد و اگر این وضعیت ادامه می یافت، بر تشدید و تاثیر شایعات و نگرانی مردم می افزود. چندی قبل از رحلت امام، با این که ایشان برنامه های متعارف خودشان را داشتند اما به دلیل عدم ملاقاتهای خبری طی یکی دو هفته، شایعه پراکنی، دشمن به اوج رسید و شیفتگان امام در داخل و خارج به شدت نگران و پیوسته از طریق تلفنهای دفتر جویای احوال امام بودند.
همانطور که اشاره شد برنامه های کاری امام طبق معمول برقرار بود و ما هم هر روز صبح برای انجام وظائف محوّله خدمت امام می رسیدیم. موضوع شایعات و نگرانی مردم به عرض امام رسید و پیشنهاد شد ملاقاتی ترتیب یابد تا با انعکاس خبری آن، شایعات خنثی گردد.حضرت امام فرمودند: «بگذارید مردم عادت کنند.»
در آن شرائط فکر کردیم منظور امام فقط این است که بگذارید مردم به دروغگوئی بلندگوهای دشمن عادت کنند و به طور طبیعی هرچه بیشتر در افکار عومی رسوا و بی اعتبار شوند اما آنگاه که چندی بعد ناباورانه با رحلت ملکوتی حضرت امام مواجه شدیم معنای عمیق دیگری هم برای آن جمله کوتاه متصور شد. امام که از شدت دلبستگی و وابستگی ملت اسلام نسبت به شخص خود آگاه بودند گوئی می خواست مردم با شرائط فقدان خود به طور ناگهانی مواجه نشوند مردمی که دعا و شعار «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار» را همواره از اعماق وجودشان فریاد می کردند و هرگز تصور انقلاب و نظام جمهوری اسلامی منهای امام حتی به دریچه ذهن شان راه نمی یافت اما گوئی امام خود باور دیگری داشت که: «انّک میتٌ و انّهم میّتون»(1) و می خواست اشارتی داشته باشند به این که مردم باید آرام آرام برای شرائط بعد از امام و ادامه انقلاب و حفظ نظام آماده شوند. «1»