به مناسبت 15 شعبان ملاقات امام در حسینیه جماران برقرار بود در آن روز جمعی از افراد حزب اللّه لبنان هم قرار بود در این مراسم به ملاقات امام نائل شوند اما به دلیل مشکلی که در مسیر برای آنها پیش آمده بود زمانی به جماران رسیدند که ملاقات تمام شده بود و امام به محل سکونت خود رفته بودند و به دنبال انجام کارهای دیگرشان. ضمناً حضرت امام تا بعد از ماه رمضان قرار ملاقات عمومی نداشتند و لبنانیها هم باید یکی دو روز بعد به لبنان بر می گشتند لذا از این که تا جماران آمده بودند و توفیق زیارت امام را نیافته بودند به شدت متاثّر و ناراحت بودند. ایشان ملتمسانه از اینجانب درخواست کردند اقدامی کنم اما نزدیک ظهر بود و مسلّم بود که هیچگاه امام در یک روز آن هم بعد ازظهر دوباره برای ملاقات بیرون نمی آیند با این حال برای اسقاط تکلیف موضوع را به حضرت امام منتقل کردم و ناباورانه امام پذیرفتند و تا آنجا که به یاد دارم برای اولین و آخرین بار بعد ازظهر آن روز مجدداً بیرون آمدند و این برادران به توفیق زیارت امام دست یافتند، آنان با این دیدار صمیمانه و خاص صدچندان خوشحال شدند چرا که بعد از آن نومیدی و تاثر شدید در قبل از ظهر، به جای حسینیه و همراه با انبوه جمعیت، امام را در جمع اختصاصی و معدود خودشان از نزدیک زیارت کردند و عنایت ویژه امام را در پذیرفتن آنان در یک دیدار استثنایی دریافتند و خاطره ای جاودانه برای آنان شکل گرفت.
نکته صحیح این است که مسلمین باید با هم متحد باشند و شما که از علماء و دانشمندان هستید ممکن است با روحانیون اهل سنت تماس بگیرید که ایران نمی خواهد بین مسلمین خلاف ایجاد کند و نه تعدّی کند. «1»