بسمه تعالی
4 ع 2 90
احمد عزیز، ان شاء الله تعالی سلامت باشید. حال من بحمد الله خوب است و کسالت مزاجی ندارم؛ البته کسالت روحی زیاد است.
لازم است تذکر دهم که ممکن است در این اوقات در آنجا مسائلی مربوط به مرجع «1» طرح شود یا خدای نخواسته کشمکش بین جوانها شروع شود. شما و تمام دوستان این جانب باید از این مسائل برکنار باشید و یک کلمه دخالت نکنید؛ چنانچه در اینجا نیز همین امر را سفارش دادهام. البته اثبات و نفیای نباید داشته باشید.
تایید و توفیق شما را خواستارم و از اینکه بحمد الله اشتغال دارید مسرورم و از مدرس شدن شما هم مشعوفم؛ خوب کاری است. از اول همان طور که درس میخوانی و مباحثه میکنی تدریس هم بکن و لو برای یک نفر. ان شاء الله تعالی موفق باشید. و السلام.
پدرت
نجف
عدم دخالت در مسائل مرجعیت پس از رحلت آقای حکیم
نامه [به آقای سید احمد خمینی (عدم دخالت در مسائل مرجعیت)]
خمینی، سید احمد
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۲۷۴
توضیح تاریخی
- اردیبهشت 1349 همزمان شد با بیماری سخت آیتالله حکیم و تشخیص بیماری سرطان و ارتحال نزدیک ایشان. مساله مرجعیت شیعه پس از ایشان ذهن حکومتیها و روحانیون را به خود مشغول کرد. دوستداران امام تمایل داشتند که مرجعیت ایشان پررنگ شود اما امام روی خوشی به فعالیت آنها نشان نمیدادند. حتی در حالی که علمای نجف که به عیادت آیتالله حکیم میرفتند، امام نرفتند تا نگویند به دنبال مرجعیت هستند. آقا مصطفی تلاش زیادی برای ترویج مرجعیت پدر داشت. در جواب کسانی که از مخالفت امام با این کار میگفتند، می گفت که امام تکلیف خودش را دارد و ما هم تکلیف خودمان. ر.ک. دایرهالمعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه 153.
«۱»- آقای سید احمد خمینی درباره این جمله از نامه امام خمینی نوشتهاند:« اشاره است به قضیه مرجعیت که بعد از فوت حضرت آیت اللَّه العظمی حاج سید محسن حکیم( سه شنبه ۱۲ خرداد ۱۳۴۹) بحث روز حوزههای علمیه بود».
امام خمینی (ره)؛ 19 خرداد 1349