بسمه تعالی
2 ع 1 92
احمد عزیزم
مرقوم جمع شما واصل، از اینکه دور هم جمع و بحمد الله تعالی سلامت هستید و خوش و خرّم، مسرور هستم. ان شاء الله خداوند تعالی به همه شماها سلامت و سعادت عنایت فرماید. این جانب سلامت هستم بحمد الله تعالی ولی نگرانیهای روحی بسیار است. دعا کنید خداوند اصلاح فرماید. از سلامت خودتان و دیگران مطلعم نمایید.
نمیدانم درس را به کجا رساندی و حالا مشغول چه هستید. از وضع درس و مُدرّس «1» بنویسید. از خداوند تبارک و تعالی توفیق و تایید شما را خواهانم. خدمت حضرت آقای عمّ بزرگوار «2» سلام برسانید و نگذارید به ایشان بد بگذرد. و السلام علیکم.
پدرت
نجف
خانوادگی، احوالپرسی از بستگان
خمینی، سید احمد
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۴۳۱
«۱»- آقای سید احمد خمینی در این باره چنین مرقوم داشتند: امام روی استاد مهذب و با تزکیه اصرار فراوانی داشتند، حتی حرکات دست و سر استاد را منشا اثر بر روی شاگرد میدانستند؛ چه رسد به اینکه استاد از نظر تقوا ضعیف و یا مثلًا خدای ناکرده اهل غیبت باشد.«۲»- آقای سید مرتضی پسندیده.
امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1351