نامه به آقای سید مرتضی پسندیده درباره شهریه طلاب پاکستان و سوریه‌

بسمه تعالی‌
27 صفر 96
به عرض مبارک می‌رساند، مرقوم مورخ 14 محرّم زیارت؛ سلامت و سعادت حضرت عالی را خواهانم. راجع به شهریه پاکستان و سوریه مدتها است از من تقاضا شده است ولی قبول نکرده‌ام چون آنها که در زینبیه جمع شده‌اند نوعاً اهل علم نیستند؛ علاوه بعضی اشخاص در آنجا کارهایی می‌کنند که مخالف مصلحت است لهذا عذر بخواهید. راجع به پاکستان باید به آقای شریعت در کراچی مراجعه شود اگر ایشان صلاح دیدند به وسیله ایشان عملی شود؛ بنا بر این حضرت عالی به ایشان بنویسید من هم نوشته‌ام که آنچه صلاح است عمل شود. بعضی از مطلعین می‌گویند اگر شهریه در آنجا داده شود جمعی بیکاره هجوم می‌آورند و موجب زحمت می‌شود، در هر صورت عجالتاً عذر بخواهید و برای رفع محذور از خودتان موکول به من بفرمایید.
راجع به قروض آقای آقا عطاء مختارید مرحمت فرمایید. مبلغ هفتصد ریال داده می‌شود.
آدرس آقای شریعت- به ایشان با احترام بنویسید-: کراچی پارسی کالونی 116
اگر فرضاً بنا شد به سوریه شهریه بدهید این مقدار که مرقوم شده است کم است؛ طلاب آنجا حدود دویست نفر یا قدری بیشتر هستند و در این صورت باید مقسّم از خود شما باشد و به دیگری به هیچ وجه اختیار ندهید. ممکن است از آقای خلخالی «1» که در
آنجاست استفاده شود و یکی که مربوط به خود شما باشد کفیل باشد چون کارهایی با شهریه می‌شود که مصلحت نیست. از قراری که آقای آقا شیخ علی فاضل زاده به آقای رضوانی نوشته‌اند:
1- به خانواده اخوی ایشان، آقای شیخ احمد، که گرفتار است کمک شود.
2- خود ایشان در موضوع خانه‌ای که خریده‌اند مقروض هستند.
حضرت عالی به هر نحو صلاح می‌دانید عمل فرمایید و کمک کنید. قبلًا به احمد «2» نوشته‌ام: آقا محسن فرزند آقای آقا شیخ حبیب الله اراکی مدتی است در قم است و از حضرت عالی شهریه نرسیده، مناسب است مرحمت کنید.
احمد چون تا مدتها احتیاج به وجه ندارد آنچه به او می‌دادید به طلاب بدهید، ان شاء الله مانع ندارد.