بسمه تعالی
24 شعبان 96
احمد عزیزم
دو مکتوب از شما با هم واصل؛ یکی تاریخ 9 شعبان و دیگری بیتاریخ بود. سلامت و توفیق شما را از خداوند تعالی خواستارم. تلگراف تسلیت هم مستقیماً به من دادند، موجب بسی ناراحتی شد «1». من هم به شما تسلیت میدهم. خداوند ایشان را رحمت کند.
نمیدانم منبر شخص مذکور مشتمل بر چه مطالبی بوده که موجب ناراحتی آقایان شده است؛ «2» در هر صورت این امور میگذرد. کاغذ جوف را که خط عموی مرحوم است به آقای آقا منصور «3» بدهید. از سلامت خودتان بیشتر مطّلعم کنید. محلی که عمو دفن شدند علی بن جعفر «4» است یا جای دیگر؟ نمیدانم خانم چه وقت خیال مراجعت دارند؛ آیا با حسین میآیند یا نه؟ داداش حالش خوب است و غالباً ناهار و شام با هم هستیم. از خداوند تعالی خوشی و سلامت همه را خواهانم. و السلام علیکم.
پدرت
حضور حضرت آقا «5» سلام برسانید و از سلامت ایشان مطلعم کنید.
نجف
خانوادگی
خمینی، سید احمد
جلد ۳ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۱۶۶
«۱» آقای سید احمد خمینی در باره پاورقیهای این نامه چنین مرقوم داشتهاند:. ۱- مقصود تلگراف تسلیت فوت حضرت آقای حاج سید نور الدین هندی، برادر امام است. من تلگراف را برای برادرم[ آقا مصطفی] ارسال کردم تا ایشان بتدریج خبر را به امام بگویند اما کارکنان دفتر امام خمینی در نجف مستقیماً آن را به ایشان دادند و از آنجایی که امام به اخوی مکرمشان خیلی علاقهمند بودند شدیداً متاثر شدند.«۲»- احتمالًا آیت اللَّه خزعلی منبر رفته بودند که موجب ناراحتی ماموران رژیم شاه شده بود.«۳»- فرزند ارشد مرحوم آقای هندی.«۴»- امام زادهای در قم.«۵»- آقای سید مرتضی پسندیده.
امام خمینی (ره)؛ 30 مرداد 1355