[بسمه تعالی. سلام علیکم. شفای عاجل و صحت کامل آن حضرت را از خداوند منّان مسالت مینمایم. «1»
نامهای را که برای برادران مقیم هند نوشتهام نظر به اینکه از حضرت عالی نقل قول شده است لازم است که ملاحظه بفرمایید که کم و زیادی در فرموده شما نشده باشد. و در صورت مقتضی دستور بفرمایید که سلام حضرت عالی را و اظهار تاسف شما را از این ماجرا «2» نیز برایشان بنویسم .... آنچه را که در مورد لبنان مرقوم فرمودهاید، هنوز دریافت نداشتهام. «3»
ادام الله ظلّکم- روحانی]
بسمه تعالی
علیکم السلام، ان شاء الله تعالی موفق باشید. سلام و اظهار تاسف مانع ندارد. اجمالًا مصطفی «4» از طبع کتاب مذکور گفت؛ موجب تاسف شد، گرفتاری شما را نادیده نمیتوانم بگیرم، «5»
آنچه در این امر مقروض شدید مرقوم دارید.
نجف
تایید مطالب نقل شده در نامه ارسالی برای روحانیون هندوستان
روحانی (زیارتی)، سید حمید
جلد ۳ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۱۸۴
«۱»- امام خمینی در سال ۱۳۵۵ در نجف دچار کسالت قلبی( انفاکتوس) شده بودند.«۲» اشاره به اختلاف پدید آمده فیما بین دو تن از روحانیون مقیم هند.«۳»- اشاره به اعلامیهای که قرار بود امام خمینی در رابطه با مسائل لبنان، برای انتشار در آن کشور به آقای روحانی بدهند.«۴»- آقای سید مصطفی خمینی.«۵»- کتاب« آوای انقلاب» که به وسیله آقای سید حمید روحانی در لبنان به چاپ رسید و به همین جهت عوامل حزب بعث عراق در بیروت ایشان را دستگیر و به مدت یک هفته در محل حزب بعث در بیروت زندانی کردند.
امام خمینی (ره)؛ 01 فروردین 1355