بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله آقای قمی- دامت برکاته
آزادی جنابعالی پس از دوازده سال زندان غیر قانونی و غیر انسانی به جُرم حقگویی و حق طلبی موجب مسرت گردید. کشتار بیرحمانه ماههای اخیر، خصوصاً کشتار بیشماری از فرزندان اسلام که تعداد کشتهشدگان را بیش از چهار هزار نفر نقل میکنند، یکی دیگر از نمونههای آزادی و تمدن بزرگ و آشتی دولت شاه است. تا برقراری این رژیم منحط، امید آزادیْ پوچ و ستمکاری و خیانت ادامه دارد. شعار مردم مسلمان ایران باید قطع ید اجانب و عمال خائن آنان که در راس آن شاه است باشد. اکنون که شاه با قدرت کوبنده ملت مواجه است و ناچار است که با حکومت نظامی و سرنیزه به حیات غیر قانونی خود ادامه دهد، برای اغفال مردم، تظاهر به دلسوزی برای زلزلهزدگانی «1» میکند که به هیچ وجه در محیطی که زلزلهخیز است هیچ گونه اقدامی برای حفظ جان مردم محروم از او صورت نگرفته است. اکنون که شاه، ملت را از هستی ساقط و هر چند گاه دست به قتل عامی تازه میزند، برای زلزلهزدگان دلسوزی میکند که خود در اثر بیتوجهی در امور خانهسازی، خانههای آنان را بر سر مردمش خراب کرده است. شما خود میدانید و بدان معتقدید و همه باید بدانند که ملت ایران شاه را نمیخواهد و هر کس که شاه و سلطنت او را بخواهد خائن است. از خداوند تعالی سلامت جنابعالی و عظمت اسلام و مسلمین و قطع ایادی اجانب را خواهانم. و السلام علیکم و رحمه الله.
روح الله الموسوی الخمینی
نجف
آزادی آقای قمی از زندان- حکومت نظامی و سرنیزه
قمی،- مشهد
جلد ۳ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۴۷۸
توضیح تاریخی
- سیدحسن طباطبیی قمی در سال 1339 قمری در نجف متولد شد. در کودکی به همراه پدرش عازم مشهد شد تا در این شهربه تحصیل علوم دینی بپردازد. در سال 1350 همراه با پدرش به عراق برگشت و در سال 1354 به کربلا تبعید شد. پس از فوت پدر به مشهد بازگشت و در این شهر اقامت گزید. با آغاز مبارزات امام خمینی، آیتالله طباطبایی قمی نیز به میدان آمد و روز 15 خرداد 1342 همزمان با دستگیری امام، دستگیر شد. در تهران او به همراه امام و آیتالله بهاءالدین محلاتی در زندان ماند تا این که چند ماه بعد آزاد گردید و به مشهد بازگشت. با این حال در مشهد دوباره دستگیر شد و به مدت دو سال در خاش تبعید گردید و بعد از آن حدود دوازده سال محکوم به اقامت اجباری در کرج شد. با اوجگیری مبارزات مردم مسلمان ایران در شهریور 1357، آیتالله طباطبایی قمی اجازه یافت به مشهد بازگردد. ر.ک. روزشمار تاریخ معاصر ایران، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ج 1، ص 93.
- در اولین ساعات جمعه 17 شهریور ماه، رژیم شاه اعلام حکومت نظامی کرد؛ اما مردم در میدان ژاله(شهدای کنونی) تجمع کردند و ناگهان با دیدن تانکها و زرهپوشهای نظامی و ماموران مسلسل به دست حکومت نظامی غافلگیر شدند. عده زیادی از مردم در این روز توسط دژخیمان رژیم به شهادت رسیدند. این روز به جمعه سیاه معروف است. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، www.irdc.ir.
«۱»- زلزله طبس که بر اثر آن هزاران تن کشته و بیخانمان شدند.
امام خمینی (ره)؛ 30 شهریور 1357