عیدی که انسانهای آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمی میاندازد؛ قربانگاهی که درس فداکاری و جهاد را در راه خدای بزرگ به فرزندان آدم و اصفیا و اولیای خدا میدهد. این پدرِ توحید و بت شکنِ جهان به ما و همه انسانها آموخت که قربانی در راه خدا، پیش از آنکه جنبه توحیدی و عبادی داشته باشد، جنبههای سیاسی و ارزشهای اجتماعی دارد. به ما و همه آموخت که عزیزترین ثمره حیات خود را در راه خدا بدهید و عید بگیرید. خود و عزیزان خود را فدا کنید، و دین خدا را و عدل الهی را برپا نمایید. ۱۲ شهریور ۱۳۶۲
عید الاضحی المبارک، هذا العید الاسلامی الکبیر الذی یعید إلی الذاکره قصه القربان الابراهیمی، هذا العمل العظیم الذی یعطی للإنسان وحتی الاولیاء والاصفیاء دروساً فی التضحیه والجهاد والفداء فی سبیل الله. ان ابا التوحید هذا. ومحطم اصنام العالم، علَّمنا وعلّم الانسانیه جمعاء، ان التضحیه والفداء فی سبیل الله، ذات ابعاد سیاسیه واجتماعیه قبل ان تکون ذات ابعاد توحیدیه وعبادیه، علّمنا وعلّم الجمیع ان نقیم الاعیاد عند التضحیه باعزّ مانملک وبثمار حیاتنا فی سبیل الله. ان نضحی بانفسنا وباعزما لدینا لنقیم دین الله والعداله الالهیه. ۲۵ ذی القعده ۱۴۰۳
Great Islamic feast of Qurban, the feast that reminds men of knowledge of the immolating altar of Ibrahim who taught the lesson sacrifice and struggle in the cause of God to the children of Adam and chosen friends and saints of God. This father of monotheism and idol-breaker of the world taught mankinds that sacrifice in the cause of God is associated with political aspects and social values prior to monotheistic and devotional aspects. He taught us to offer the dearest fruit of our existence in the cause of God and celebrate this as a fest, to sacrifice our dear ones and ourselves and keep up the religion of God and divine justice. September 3, 1983