هر چه انس و خلوت و صحبت است در تجلی جمال است، و هر چه هیبت و وحشت است اثر تجلی جلال است. پس اگر بر قلب سالک با لطف و انس تجلی شد، متذکر جمال گردد و گوید: «بار الها، از تو سوال میکنم که به زیباترین زیباییات بر من تجلی کنی.» و چون تجلی به قهر و عظمت و کبریا و سلطنت شود متذکر جلال شود و عرض کند: «بار الها با جلیلترین جلالت بر من تجلی کن.»
شرح دعای سحر، صفحه ۵۹