اللَّهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ

ابن سنان نقل می‌کند: «از امام رضا (ع) پرسیدم: خداوند پیش از آنکه خلق را بیافریند، آیا خویشتن را می‌دید و از خود می‌شنوید؟» فرمود: نیازی نداشت، زیرا نه از خود چیزی سوال می‌کرد و نه از خود چیزی مطالبه می‌نمود، نیازی نداشت که به خاطر خویش نامی برای خود بگذارد، و لیکن به خاطر دیگران، نام‌هایی از برای خود اختیار کرد تا آنان او را به آن نام‌ها بخوانند، زیرا اگر به نامش خوانده نمی‌شد شناخته نمی‌شد. پس نخستین اسمی که برای خود اختیار کرد العلی العظیم بود، زیرا او برترین همه اشیا بود، پس معنای او اللّه بود و نامش العلی العظیم. آن نخستین نام او بود، زیرا که بر همه چیز علوّ و برتری یافت.»

شرح دعای سحر، صفحه ۱۸۹

دریافت طرح
اشتراک اللَّهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ
کلیدواژه:
عرفانامام رضا (ع)شرح دعای سحراسماءالله