حق چنانچه از دشمن من هم صادر شد، من او را تمجید کنم به عنوان اینکه حق است. و باطل اگر از دوست من هم صادر شد، آن را تکذیب کنم. حق هر جا هست باید دنبالش رفت و او را با آغوش باز پذیرفت، و لو بر خلاف نظر خود من هست. و باطل را هر چه هست و از هر کس صادر بشود باید نپذیرفت به عنوان اینکه باطل است. اشخاص و گروهها و اینها را باید کنار گذاشت، حق و باطل را ملاحظه کرد. ۶ خرداد ۱۳۶۰
ولو کان هذا الحق صادراً عن عدوّی، فعلی ان امدحه واثنی علیه کونه حقاً، ولو کان الباطل صادراً عن صدیقی، فیجب ان ادینه کونه باطلًا. فاینما کان الحق یجب ان یُتبع ویجب تقبله برحابه صدر، ولو کان یخالف رغبتنا. ویجب ان یترک الباطل اینما کان وعن ایّ کان لانه باطل. فیجب ان توضع الاشخاص والمجموعات والتنظیمات وما شابه جانباً، من اجل معرفه الحق والباطل. ۲۲ رجب ۱۴۰۱
even if one's enemy is in the right, one should be able to praise him because he is correct. On the other hand, even if a wrong has been done by one's friend, one should be able to accept that he is in the wrong. Truth should be sought wherever it is and it should be embraced with open arms even if it happens to be against our personal preferences. Similarly, wrong is wrong and falsehood should be shunned, no matter through whom it comes. Personal or group preferences should be shoved aside and right and wrong should remain the only criteria for judgment. May ۲۷, ۱۹۸۱