مردم منتظر نامه امام بودند...

در این دو ماهی که طول کشید آن جریان انجمن های ایالتی و ولایتی، یکی دو بار یا چند بار آمدیم تهران، پای منبرهای آقای فلسفی. یک نامه در باب انجمن های ایالتی و ولایتی بود به آقای فلسفی که آقای فلسفی آن نامه را در مسجد ارک خواند. من بودم در مسجد ارک که چند نامه نوشته بودند آقایان؛ هم آقای گلپایگانی، هم آقای شریعتمدار، هم آقای نجفی و هم آقای خمینی، هر چهار نفر نامه نوشته بودند.
آقای فلسفی اول نامه آن سه نفر را خواند. بعد که نوبت به نامه آقای خمینی رسید، گفتند: و اما نامه آیت‌الله خمینی. مردم کاملاً هوشیارانه بنا کردند گوش‌دادن و برانگیخته شدند. این‌طوری بود که نامه آقای خمینی که می‌آمد، مردم برانگیخته می‌شدند. ایشان خواندند. در آخرِ نامه «اَلَم تَرَ کَیفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِاَصحابِ الفیلِ» بود؛ این سوره را تماماً ذکر کرده بودند. و به قدری مردم به هیجان آمده بودند از این نامه که وقتی آقای فلسفی می‌گفت «بِاَصحابِ الفیل» فیلش را همه مردم با هم می‌گفتند. «اَلَم یَجعَل کَیدَهُم فی تضلیلٍ» همه مردم با همدیگر می‌گفتند «تَضلیل»؛ یعنی یک حالت سرود همگانی را در مسجد ارک این نامه به خود گرفت و غوغایی بود.

کتاب عبد صالح خدا | ص45 و 46