ای کاش! همه مردم بهخصوص نسل جوان کشور میتوانستند زیباییها و درخشندگیهای شخصیت امام را آنطور که خواص و نزدیکان ایشان حس و لمس کردند و دیدند، ببینند. حقیقتاً امام شخصیتی جذاب بود، علم وافر در رشتههای متعدد داشت و تک بعدی و یک علمی نبود؛ ایشان فیلسوف، عارف و فقیهی بزرگ و اصولیِ برجسته و ممتاز و صاحب مکتب بود؛ ایشان معلم اخلاق بود؛ ... ایشان در عرفان نظری، در سلوک عملی بهویژه در فقاهت در زمان ما فرد جستهای بود؛ در ضمن ایشان ادیب، شاعرِ خوشذوق، خوشمحضر و انسانی مهربان و اهل رقّت قلب بود؛ ... ایشان انصافاً از لحاظ پختگی سیاسی و از لحاظ بینشهای عمیق سیاسی استثنایی بود. واقعاً ما این را در مورد امام دیدیم که میگویند:
آنچه در آینه جوان بیند
پیر در خشت خام آن را بیند
ما در صحنه سیاست کشور بودیم. بنده سالهای متمادی، رئیسجمهور بودم. اغلب با دوستان دیگر مسئولان کشور مینشستیم، بحث میکردیم، حرف میزدیم، تحلیل میکردیم، نتایج مهمی بهدست میآمد، پیش آن مرد میرفتیم. بعد ایشان مثلاً نکتهای میگفت. میدیدیم واقعاً روشنبینی ایشان بهنحوی است که همه این تلاشهای سیاسی و کارهای فنی راه در یک مسئله خاص تحتالشعاع قرار میدهد. 27/6/78
کتاب عبد صالح خدا | ص22و 23