اعتقاد بنده این بوده و هست که امام از همهٔ فقهای درجهٔ یک زمان خودشان، اعلم بودند. این را کسی دارد به شما میگوید که تمام فقهای زمان ما را و بسیاری از فقهایی را که قبلاً رفتهاند، پای درسشان نشسته؛ همهٔ این فقهایی که شما میشناسید، إلّا ما شَذَّ منها و نَدَر*، بنده درسهای اینها را دیدهام و اعتقاد بنده این است که امام اعلم، یعنی افقه از اینهاست.
البته مثل بنده افراد زیادی هستند که چنین عقیدهای دارند. افرادی که اهل فن و خبرهاند، چنین عقیدهای را ابراز میکنند و قائل به این حرفند؛ آن هم نه صرفاً از باب اینکه امام را دوست میدارند؛ بلکه از این باب که میروند، میسنجند و برایشان مشخص میشود که فلان آقا، از بهمان آقا اعلم است.
*جز آنچه کمیاب و نادر بود.
کتاب عبد صالح خدا | صفحه 39