قطب دانشگاه و روحانیت تمام سرنوشت یک ملت را در دست دارند این دو قطب که هر دو مامور ادمسازی هستند کارشان شریفترین کارهاست برای اینکه همان کار انبیاست و مسئولیتشان بالاتر از همه مسئولیتهاست ۲۱ خرداد ۱۳۵۸ هذان القطبان الجامعه و علما الدین بیدهما مصیر الشعب و هذان

ما شروع کننده جنگ نبوده ایم ما برای حفظ موجودیت اسلام در جهان تنها از خود دفاع کرده ایم و این ملت مظلوم ایران است که همواره مورد حمله جهانخواران بوده است و استکبار از همه کمینگاههای سیاسی و نظامی و فرهنگی و اقتصادی خود به ما حمله کرده است ۲۹ تیر ۱۳۶۷ نحن لم نکن البادئین

مسلمانان تمامی کشورهای جهان به فکر نگه داشتن وضع موجود نباشید بلکه به فکر فرار از اسارت و رهایی از بردگی و یورش به دشمنان اسلام باشید که عزت و حیات در سایه مبارزه است ۲۹ تیر ۱۳۶۷ ایها المسلمون فی انحا العالم فلا تفکروا بالابقا علی ما انتم فیه و انما فکروا بالفرار

دنیا امروز گرفتار سازمانهای دست نشانده قدرتهای بزرگ بویژه امریکاست که با اسم بی محتوای شورای امنیت و عفو بین المللی و حقوق بشر و از این قبیل مفاهیم بی محتوا به قدرتهای بزرگ خدمت می کنند و در حقیقت مامور محکوم نمودن مستضعفان و مظلومان جهان به نفع قدرتهای بزرگ جهانخوار

انسان باید همیشه دنبال این باشد که ببیند چه عیبی دارد دنبال این نباشد که ببیند چه حسنی دارد دنبال اینکه چه عیبی دارد باعث می شود که انسان درصدد رفع براید و دنبال اینکه چه حسنی دارد پرده می شود در چشم انسان و نمی تواند عیوب خودش را ببیند ۴ بهمن ۱۳۶۱ الانسان الذی یعمل

ما خواستار یک صنعت ملی و مستقل هستیم که در اقتصاد مملکت ادغام شده و همراه با کشاورزی در خدمت مردم قرار گیرد نه یک صنعت وابسته به خارج بر اساس مونتاژ ۴ اردیبهشت ۱۳۵۷ اننا ندعو الی صناعه وطنیه و مستقله تدمج فی اقتصاد البلد و تکون فی خدمه الشعب جنبا الی جنب مع الزراعه

هیچ سازمانی و حکومتی به اندازه اسلام ملاحظه حقوق بشر را نکرده است ازادی و دموکراسی به تمام معنا در حکومت اسلامی است شخص اول حکومت اسلامی با اخرین فرد مساوی است در امور ابان ۱۳۵۷ فما من منظمه و لاحکومه رعت حقوق الانسان کما رعاها الاسلام و فی الحکومهالاسلامیه تتبلور

ادمی اگر مومن باشد دیگر نمی شود که زیر بار ظلم اجانب برود و یا تطمیع بتوانند بکنند او را انی که تقوا و ایمان دارد نه تطمیع در او تاثیر می کند که خیانت کند و نه تهدید در او اثر می کند ۳ خرداد ۱۳۵۸ ان الانسان اذا کان مومنا فانه لن یرضخ لظلم الاجانب و لن یستطیعوا اخضاعه

دانشگاه مرکز سعادت و در مقابل شقاوت یک ملت است از دانشگاه باید سرنوشت یک ملت تعیین بشود دانشگاه خوب یک ملت را سعادتمند می کند و دانشگاه غیر اسلامی یک ملت را به عقب می زند ۱۶ خرداد ۱۳۵۸ الجامعات مرکز سعاده الشعب او شقاوه فمصیره یتحدد فیها فالجامعه الطیبه تسعده و

نماز بالاترین ذکر خداست اگر در نماز کوتاهی بشود هر کس بگوید خوب من خودم تنهایی می روم توی خانه ام می خوانم خیر نماز را در جماعت بخوانید اجتماع باید باشد مساجد را پر کنید اینها از مساجد می ترسند 14 خرداد 1359 والصلاه اسمی ذکر لله اذا حصل تهاون فی الصلاه بان یقول کل فرد

تنها انهایی تا اخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند ۲۹ تیر ۱۳۶۷ ان الذین یقفون معنا الی النهایه هم الذین تجرعوا مراره الفقر و الحرمان و الاستضعاف فقط ۵ ذی الحجه ۱۴۰۸ Only those who are with us up to the end would experience the pain of indigence deprivation and weakness 20 July 1988