قربانت شوم، کراراً متذکر حضرت عالی بوده و دعاگو بودم. امیدوارم ان شاء الله دائماً به سعادت و سلامت بوده و خوش و خرّم باشید. خیلی دلم برای شما تنگ شده، حتی اگر مانع نداشتم از قزوین مراجعت می‌کردم. شما که بکلی از رفقا دست کشیده و در گوشه عزلت خزیده‌اید؛ و الّا راه بین قم و قزوین زیاد نیست. ممکن بود یک سفر برای ملاقات بیایید. اگر با حضرت معصومه -سلام الله علیها- خدای نخواسته قهر هستید ممکن است حرم مشرف نشوید! در هر حال سلامتی شما را طالبم و نایب الزیاره هستم. امید است ان شاء الله خداوند امور را بر وفق دلخواه شما قرار دهد. وقت تشرف به اعتاب عالیات چند ساعتی آقای آقازاده را ملاقات کردم. بحمد الله به سلامت بود. الآن منزل آقای آقا شیخ نصر الله «2» در نجف اشرف هستم، و چون حضرت آقای آقا سید ابو تراب قزوینی- دامت برکاته- عازم بودند بدین دو کلمه مصدع شدم. امید دعا از جنابعالی دارم. از قرار محکی «3» مراد جنابعالی کسالت دارند. امید است ان شاء الله تا کنون رفع شده باشد. اگر آقای آقا شیخ مجتبی «4» قزوین هستند سلام برسانید. ایام عزت مستدام باد.
سید روح الله الخمینی
نجف، منزل آقای نصر اللَّه خلخالی
احوال‌پرسی و ابراز اشتیاق برای دیدار
نامشخص «1»
جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۱
«۱»- احتمالًا آقای سید ابو الحسن زرآبادی و یا آقای سید ابو الحسن رفیعی قزوینی. «۲»- آقای نصر اللَّه خلخالی. «۳»- به طوری که حکایت شده است. «۴»- آقای شیخ مجتبی قزوینی.
امام خمینی (ره)؛ 01 فروردین 1312