من از ایرانیانی که با من همراهی کردند متشکرم. من بنا داشتم که فردا را در میان ملت باشم و هر رنجی که آنها میبرند من هم با آنها باشم. لکن دولت خائن از این امر مانع شده و همه فرودگاههای ایران را بست. و من پس از باز شدن فرودگاهها بلافاصله خواهم رفت و به او «1» خواهم فهماند که شما غاصب هستید و خائن به ملت ما؛ و ملت ما دیگر تحمل شما نوکرهای خارجی را نخواهد داشت. باید اینها بدانند که وقت آنکه قلدری بکنند گذشت.
من ملت ایران را دعوت میکنم به ادامه نهضت؛ و دعوت میکنم که این قلدرها را سر جای خودشان بنشانند لکن آرامش را از دست ندهند. من از همه ملت ایران تشکر میکنم و در اولین فرصت پیش مردمم به ایران خواهم رفت تا با آنها یا کشته شوم و یا حقوق ملت را بگیرم و به ملت برگردانم. خداوند همه شما را توفیق بدهد.
ملت ایران باید بداند که این شخص که متکفل حکومت شده است به ایل خودش «2» خیانت میکند؛ آن ایلی که پشتوانه ایران بودند و رضا شاه آنها را از پای درآورد. این شخص به ایل خودش، به ملت خودش، خیانت میکند. و باید ایل بختیاری بداند که این اشخاصی را که به آنها خیانت میکنند از جلو راه ملت بردارند. باید ارتش بداند که اینها خیانتکارند؛ به آنها کمک نکنند. باید همه ایران بدانند که توطئهای در کار است؛ «3» از این توطئه باید جلوگیری شود. این آخرین قدمی است که این خائنین برمیدارند؛ و ما ان شاء الله این قدم را هم میشکنیم و پیش شما میآییم و آنها را به جای خودشان خواهیم نشاند.
سوال: [چه وقت تصور میفرمایید که خواهید توانست به ایران بروید؟]
جواب: هر وقت که منع برداشته شود و فرودگاهها باز شود من به ایران خواهم رفت تا اگر بنا باشد خون من بریزد، در پیش رفقای خودم و همراه جوانهای ایران بریزد. و ما از این هیچ باکی نداریم و ما سرافرازی اسلام و ایران را میخواهیم.
[آیا حضرت آیت الله توصیه میفرمایید که مردم با برداشتن سلاح، فرودگاه را برای بازگشت حضرت عالی باز کنند؟]
- عجالتاً بنا ندارم که امر به برداشتن سلاح بکنم؛ هر وقت صلاح دیدم این امر را میکنم و به آنها میفهمانم که چه باید بکنند.
[حضرت آیت الله! تصور میفرمایید به یک فرودگاه کشور نزدیک به ایران مثلًا به کویت یا ترکیه و از آنجا به ایران بروید؟]
- باید مطالعه شود.
[با توجه به اینکه بازگشت حضرت آیت الله ممکن است باعث خونریزیهای بیشتر شود، آیا باز هم حضرت عالی اصرار به بازگشت خواهید داشت؟]
- من باید پیش برادرهایم باشم.
[آیا این آغاز یک جهاد جدیدی است؟]
- ممکن است.
پاریس، نوفل لوشاتو
اتمام حجت به دولت غیر قانونی بختیار- فراخوانی ملت ایران به تداوم انقلاب- اعلام آمادگی جهت بازگشت به ایران
اجتماع گروهی از خبرنگاران، و ایرانیان مقیم خارج
جلد ۵ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۵۳۰ تا صفحه ۵۳۱
توضیح تاریخی
- دولت بختیار، برای جلوگیری از ورود امام، در 4بهمن1357به کلیه شرکتهای هواپیمایی بین المللی اعلام کرد که به تهران پرواز نکنند. علاوه بر این به دستور بختیار، تعداد زیادی تانک و زرهپوش در فرودگاه مهرآباد تهران مستقر شدند تا از ورود امام به میهن اسلامی جلوگیری نمایند. همچنین کلیه فرودگاههای کشور برای سه روز بسته اعلام شد و در نتیجه، نزدیکان امام اعلام کردند، به مناسبت بسته بودن فرودگاهها، سفر امام به تهران، دو روز به تعویق افتاد. خبر بازگشت امام در جمعه 6 بهمن را همه باور کردند. همه آماده استقبال شدند و جمعه، انبوه جمعیت در بهشت زهرا جمع بودند و شعار میدادند "وای به حالت بختیار اگر خمینی دیر بیاد." عکس العمل مردم در برابر این عمل بختیار به حدی شدید بود که دستور بختیار ظرف چند روز لغو شد. ر.ک. www.irdc.ir و ر.ک. دایره المعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه 232.
«۱»- شاپور بختیار. «۲»- ایل بختیاری، که در مرکز و جنوب غربی ایران متمرکزند. «۳»- اشاره به طرح رابرت هایزر( ژنرال امریکایی) در حفظ نظام شاه و حمایت از بختیار.
امام خمینی (ره)؛ 05 بهمن 1357