[حضرت آقای خمینی. چنانکه استحضار دارید در روز جمعه بیست و هفتم بهمن 1357 در حوالی ساعت پنج بعد از ظهر گروهی از افراد مسلح به خانه تیمسار سرلشکر حسن پاکروان مراجعه کرده و ایشان را توقیفاً به کمیته امام هدایت کردهاند. از آن تاریخ تا به امروز [5 روز گذشته] کوچکترین خبری که مشعر بر احوال و یا دال بر تعیین تکلیف معظم له باشد در دست نیست.
اما غرض از انشای این نامه تذکر چند نکته و بیان یک تقاضاست: اول آنکه اگر امر توقیف ایشان ناظر به سوابق خدمت ایشان است، یعنی ریاست رکن دوم، ریاست سازمان اطلاعات و امنیت، وزارت اطلاعات، سفارت در پاکستان و در فرانسه، در آنچه که مربوط به ریاست ایشان در سازمان امنیت و اطلاعات میشد حتماً مستحضر هستید که این سازمان در جریان حیات بیست و پنج ساله خود یعنی در فاصله تصدی تیمور بختیار و نعمت الله نصیری فقط چهار سال به تکالیف قانونی خود عمل کرد و فقط در محدوده این چهار سال بود که سازمان مذکور- علی رغم مقدورات زمان- رفتار انسانی پیدا کرد!!
به هر صورت، مشیت الهی یا تقدیر تاریخی این ملت بر این جاری شد که به زعامت شما عمارت ستم فرو ریزد و آخر الامر حق به صاحب حق برسد .... در صورتی که هیات قضات مانعی نبینند اسباب معاودت ایشان به خانه را فراهم کنند و هر وقت به ادای توضیحات حاجت افتاد مراجعه فرمایند.
تهران، دوم اسفند 1357- ارادتمند: دکتر کریم پاکروان]
بسمه تعالی
دادگاه انقلاب اسلامی مطالعه و رسیدگی نمایند.
روح الله الموسوی الخمینی
تهران، مدرسه علوی
رسیدگی به درخواست آقای پاکروان
دادگاه انقلاب اسلامی تهران
جلد ۶ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۲۱۲
امام خمینی (ره)؛ 02 اسفند 1357