فیلم
کلیدواژه:
اگر تمام عالم را، تمام این کهکشانها و تمام این سیّارات و ثوابت و هر چه هست در تحت سلطه یک نفر بیاید، باز قانع نمیشود، برای اینکه اینها کمال مطلق نیست. تا نرسد به آنجایی که اتصال به دریای کمال مطلق پیدا بکند و فانی در آنجا بشود، برایش اطمینان حاصل نمیشود. الا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ. نه به ریاست جمهوری و نه به نخستوزیری و نه به قدرت قدرتهای بزرگ و نه به دارا بودن همه مُلک و ملکوت. آنی که اطمینان میآورد و نفس را از آن تزلزل که دارد و خواهش که دارد بیرون میآورد «ذکر الله» است. نه ذکر الله به اینکه با لفظ، ما لا إله إلّا الله بگوییم. ذکر اللهی که در قلب واقع میشود، یاد خدا، توجه به او: الا بذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.
لینک مرتبط
