بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد للَّه رب العالمین، و الصلاه و السلام علی محمد و آله الطاهرین، و لعنه الله علی اعدائهم اجمعین.
بعد، جناب مستطاب عماد الاعلام و ملاذ الانام و ثقه الاسلام آقای حاج شیخ محمد مومنی شهمیرزادی- دامت افاضاته- از قِبَل حقیر مجازند در امور شرعیه و حسبیه که در عصر غیبت امام زمان- صلوات الله و سلامه علیه- از مختصات فقیه جامع الشرایط است «فله التصدی لما ذکر مع مراعاه الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ سهم مبارک امام- علیه السلام- و صرف آن در اعاشه خودشان به نحو اقتصاد، و صرف ثلث و بقیه را در اعلای کلمه حق و ایصال به موارد مقرره شرعیه، و ایصال دو ثلث دیگر را به حقیر یا وکیل این جانب در قم برای صرف در حوزههای علمیه؛ و نیز مجازند در دستگردان نمودن و امهال به مقدار صلاح، و اخذ و ایصال به نحوی که ذکر شد. «و اوصیه بما اوصی به السلف الصالح من ملازمه التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروه الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و ارجو منه- ایّده الله تعالی- ان لا ینسانی من صالح دعواته»؛ و السلام علیه و علی اخواننا المومنین و رحمه الله.
به تاریخ 16 شهر شعبان المعظم 1385
روح الله الموسوی الخمینی
نجف
اجازه در امور شرعیه و حِسبیّه
مومنی شهمیرزادی، محمد «1»
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۵۴
«۱»- به موجب دستخط دیگری که در تاریخ ۱۲/ ۸/ ۴۷ در حاشیه این اجازه نامه مرقوم شده، آقای مومنی شهمیرزادی- ضمناً- از سوی امام خمینی مجاز شد به اخذ سهم سادات و پرداخت ثلث آن به سادات فقیر عفیف.
امام خمینی (ره)؛ 19 آذر 1344