نامه به خانم فاطمه طباطبایی (اهدای کتاب آداب الصلاه)

افسوس که عمر در بطالت بگذشت با بارِ گنه بدون طاعت بگذشت‌

فردا که به صحنه مجازات روم گویند که هنگام ندامت بگذشت‌

کتاب «آداب الصلاه» را که به دختر عزیزم فاطی- که خدایش از مُصلِّین قرار دهد- اعطا می‌نمایم، از تاریخ اتمام آن بیش از چهل سال می‌گذرد. «2» و قبل از آن- به چند سال- کتاب «سرّ الصلاه» را تمام نمودم. و از آن سال‌ها تا کنون بیش از چهل سال می‌گذرد «3» و من نه اسرار صلاه را دریافتم، و نه به آداب آن پرداختم، که یافتن غیر از بافتن است و ساختن جدا از پرداختن. و این کتاب‌ها حجّتی است از مولا بر این عبد بی‌مایه. و به خدای تعالی پناه می‌برم از آن که مشمول آیه شریفه کمرشکن لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ. کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللهِ انْ تَقْولُوا ما لا تَفْعَلُونَ «4» باشم، و پناهی جز رحمت واسعه‌اش ندارم.
و تو ای دخترم! امید است که توفیق به کار بستن آداب این معراج بزرگ الهی را داشته باشی و به راهنمایی این بُراق الهی از بیت مظلم نفس هجرت کنی الی الله. و به خدای بزرگ پناه می‌دهم تو را از آنکه مطالعه این اوراق بر تعلّقات نفسانیه‌ات نیفزاید و تو را چون نویسنده ملعبه شیطان نکند.
دخترم! هر چند در تو به حمد الله لطافت روحی یافتم که امید آن است که هدایت الله شامل حالت شود و با عنایت او- جلّ و علا- از چاه عمیق طبیعت خلاص شوی و به صراط مستقیم انسانیت راه یابی، لکن از کید شیطان و نفس خطرناکتر از آن غافل مباش و به خدای بزرگ پناهنده شو انَّهُ رَحیمٌ بِعِبادِه. «5»
دخترم! اگر از مطالعه این اوراق خدای نخواسته نتیجه حاصل نشود مگر خودنمایی و مجلس آرایی و سر توی سرها آوردن، بهتر است از مطالعه آن صرف نظر بلکه احتراز کنی که مبادا چون من گرفتار تاسف شوی. و اگر- ان شاء الله- خود را مهیّا کنی که از مطالبی که از کتاب و سنّت و اخبار اهل بیت عصمت و افادات اهل معرفت اخذ شده است به جان استفاده کنی و استعداد و لطافت قریحه‌ای را که خداوند عطا فرموده به کار اندازی، بسم الله! این گوی و این میدان.
امید است در این معراج انسانی و معجون رحمانی «6» دل از غیر خالی کنی و با آب حیات، قلب را شستشو دهی و چهار تکبیر زده، خود را از خودی برهانی تا به دوست برسی وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَی اللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اجْرُهُ عَلَی الله. «7»
بارالها! ما را مهاجر الی الله و رسوله قرار ده و به فنا برسان، و فاطی و احمد را توفیق خدمت عنایت کن و به سعادت برسان. و السلام.
2 صفر المظفر 1405- 5/ 8/ 1363
روح الله الموسوی الخمینی‌