بسم الله الرحمن الرحیم
درود و رحمت خداوند متعال بر شهدای ارجمند و جانبازان عزیز، این مهاجران الی الله و رسوله که بالاترین سرمایهای که خداوند به آنها امانت داده در راه پر ارزش والاترین ایده در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم محضر مقدسش کردند، و ارزشمندترین نظام را تا سرحد جان و توان پاسداری کردند و دشمنان خدا را از میهن اسلامی بیرون راندند. کدام هجرت به سوی خدا و رسول بالاتر و والاتر از این هجرت است و کدام فداکاری ارزشمندتر از این فداکاری و جانبازی است. و چه کس و چه شخصیت میتواند ارزش این سرمایه آمیخته با معنویت و اخلاص را ارزیابی کند و عوض و اجر دهد، جز صاحب اصلی آن و مشتری والای آن، که فرموده: فَقَد وَقَعَ اَجرُهُ عَلَی اللهِ «1» ای شهدای بزرگ و ای شهدای زنده عزیز، اگر نبود مجاهدات شما و برادران و خواهران بزرگوار شما در جبههها و پشت جبههها، که با اخلاص خود عنایات خاص خداوند قادر را جلب نمودید، کدام قدرت و کدام ابزار جنگی میتوانست جمهوری اسلامی و کشور عزیز شما را از این دریای مواج متلاطم، که شرق و غرب و وابستگان به آنان دست به دست هم و بازو به بازوی یکدیگر داده و در پی غرق آن کوشیدند و میکوشند، نجات دهد. این کوردلان از خدا بیخبر و عاری از معنویات نمیدانستند که این کشتی نوح است که خدایش کشتیبان و پشتیبان است. اینان با ابزار و سازوبرگ مادی به جنگ ایمان و معنویت و کشور صاحب الزمان- ارواحنا لمقدمه الفداء- آمدهاند؛ و اکنون نیز پس از سالها تجربه به خود نیامدهاند و به حرکات مذبوحانه ادامه میدهند. ولی چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان.
خداوندا! ما هیچیم هیچ! و هر چه هست از تو و به سوی تو است. ما به قدرت مطلق تو امیدواریم و از تو استمداد میکنیم. اگر تو با مایی شکست و پیروزی را به پشیزی نمیشناسیم. تو خود یار این ملت و این جوانان مخلص باش؛ و رحمت خود را بر این شهیدان جاوید نثار فرما. و جانبازان، این شهیدان زنده را شفا و اخلاص و اجر عنایت نما؛ و به بازماندگان آنان و خاندان و پرستاران اینان صبر و جزای خیر مرحمت فرما و اسرا و مفقودین ما را صحت و استقامت و نجات بده؛ و رزمندگان عظیم الشان، این پشتوانههای جمهوری اسلامی را پیروزی و قدرت و شجاعت بیشتر لطف فرما و به ملت شریف ایران هر چه بیشتر استقامت و مقاومت و صبر و بردباری در راه پیشبرد مقاصد اسلام عنایت فرما و بین ملتهای اسلامی توحید کلمه ایجاد فرما و دولتهای اسلامی را از خواب گران بیدار نما و عظمت اسلام را به اوج خود برسان و دست ستمکاران و مفسدان و ماجراجویان را از اسلام و جمهوری اسلامی ایران قطع فرما و طمع طمعکاران را به ناکامی برسان و کیْد آنان را به خودشان برگردان و صلوات بیپایان خود را به انبیای معظم، بویژه اشرف و خاتم آنان- صلی الله علیه و آله و علیهم- نثار فرما و درود بیپایان به ائمه معصومین- سیّما خاتمهم و غائبهم بقیه الله- علیهم السلام- بفرست؛ و ما را از شرّ شیطان و نفس اماره نجات مرحمت فرما.
تاریخ بهمن 63
روح الله الموسوی الخمینی
تهران، جماران
تجلیل از شهیدان
خانوادههای معظم شهدا و ملت ایران
جلد ۱۹ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۴۴ تا صفحه ۱۴۵
«۱»- بخشی از آیه ۱۰۰ سوره نساء:« وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجراً الَی اللَّهِ وَ رسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَد وَقَعَ اجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» کسی که از خانه خود به قصد هجرت به سوی خدا و پیامبرش خارج شود و آن گاه مرگش فرا رسد، هر آینه اجر او بر خداوند است.
امام خمینی (ره)؛ 18 بهمن 1363