پیام رادیو- تلویزیونی به ملت ایران در آغاز سال نو (مقصد انبیا، بازگشت به معرفه اللَّه)

بسم الله الرحمن الرحیم‌

معرفه الله، مقصد عالی انبیا

«یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الْاَبصارِ، یا مُدَبِّرَ اللَّیلِ وَ النَّهارِ، یا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْاَحْوالِ، حَوِّلْ حالَنا الی‌ اَحْسَنِ الْحال». «1»
خدایا! ما را در این سال نو از این حالی که داریم عوض کن. ما گرفتار هواهای نفسانی هستیم و تو می‌دانی، و تو می‌توانی ما را نجات بدهی.
خداوندا! این پیروزیهای چشمگیری که برای ما و ملت ما و برای اسلام حاصل شده است، طوری کن که در قلوب ما تاثیر سوء نگذارد و ما را مغرور نکند. ما را از آن راهی که انبیا- علیهم السلام- داشتند منحرف نکند. من امیدوارم که این سال نو، به همه ملتهای اسلامی و خصوصاً ملت تحت ستم ایران که سالهای طولانی در گرفتاری بودند، مبارک کند، و همان طوری که این رزمندگان عزیز ما، اینها در جبهه‌ها حاضر هستند و ان شاء الله بیشتر هم حاضر خواهند شد و آن طور آن روح آنها را تبدیل کردی، روح ما را هم متحول کن به یک روحی که مورد رضایت تو باشد.
تمام مقاصد انبیا، برگشتش به یک کلمه است و آن «معرفه الله». تمام، مقدمه این است.
اگر دعوت به عمل صالح شده است، اگر دعوت به تهذیب نفس شده است، اگر دعوت به‌ معارف شده است، تمام برگشتش به این است که آن نقطه اصلی را که در فطرت همه انسانها هست، حجاب را ازش بردارند تا انسان برسد به او، و او معرفت حق است، مقصد عالی همین است. انبیا نمی‌خواستند که جنگی باشد و نمی‌خواستند که دعوتی باشد به غیر از این دعوت، دعوت به گرفتن کشور و دعوت به اینها، هیچ وقت در آنها نبوده است. ما اگر چنانچه در این پیروزیها که بحمد الله به طور چشمگیر حاصل شده است، ما از آن راهی که انبیا دارند منحرف نشدیم، این سال نو بر ما مبارک است و ما پیروز هستیم. و اگر خدای نخواسته، اینها اسباب یک غروری شد، اسباب یک دلبستگی به دنیا شد، ما هم بخواهیم یک توسعه‌ای در کشورمان حاصل بشود، حکومتی بکنیم بر مردم، ما هم با سایر ابرقدرتها فرقی نداریم، بلکه ما عقبتر از آنها هستیم. آنها به صراحت حرفهای خودشان را می‌زنند که «ما می‌خواهیم دنیا را بگیریم». این را می‌گویند که «ما همه باید چیزهایی که منافع ماست محفوظ باشد و لو به لگدمال شدن همه کشورها». ما که این طور نمی‌گوییم، ما که خودمان را تابع اسلام می‌دانیم، اگر خدای نخواسته، در قلب ما این معنا باشد که ما هم یک قدرت زیادتری پیدا بکنیم، ما هم برای خودمان یک شخصیت بیشتری پیدا بکنیم، یک حکومتی بکنیم، توسعه‌ای در مِلک خودمان حاصل کنیم، ما از آنها حالمان بدتر است، برای اینکه مسئله ریا هم در کار می‌آید.

تجلیل و قدردانی از جوانان رزمنده‌

من باید تشکر کنم از این جوانهایی که، طبقات مختلفی که الآن از همه جای ایران مدتهاست به طرف جبهه‌ها می‌روند. اینها متحول شدند. اینها این دعایی که در روز عید می‌کنیم، در حق آنها به یک مقدار زیادی مستجاب شده است. آنها وضع روحی‌شان یک وضع روحی دیگری است، غیر از آنی است که ما داریم. آنها به میدان جنگ می‌روند، به میدان قتال می‌روند، به آغوش مرگ می‌روند با آن روی گشاده، با آن قلب قوی. انسان وقتی هر یک از اینها را می‌بیند، می‌بیند که با ما فرق دارند. ما از خدا می‌خواهیم که ما را هم نظیر آنها متحول کند. ما از آنها باید تشکر کنیم. ما باید دعا کنیم به آنها و من دعا می‌کنم به آنها. وظیفه همه‌مان، همه‌مان هست که به این جوانهایمان، به این‌ راهیان کربلا، به این پاسدارها، به ارتش، به همه قوای مسلحه، به بسیج، به همه دعا بکنیم. آنها دارند اسلام را حفظ می‌کنند و در این سال نو من امیدوارم که پیروزی چشمگیری عایدشان بشود و اسلام تقویت بشود و آن چیزهایی که در دنیا الآن دنبالش هستند که تقویت کنند دشمنهای ما را، و ما را به عقب بزنند، ان شاء الله که در این سال، کیْد اینها به خودشان برگردد. چنانچه تا حالا خدای تبارک و تعالی این طور فرموده است و عمل کرده است. و ما باید همه شکرها را در محضر او بکنیم.

تکریم خانواده‌های معظم شهدا، جانبازان و اسراء

من از همه خانواده‌های شهدا، خانواده‌های معلولین، مفقودین، اسرا، آنهایی که رنج دیدند در این کشور، و در این جنگ رنج دیدند و بحمد الله برای خدا دیدند و خدا اجر می‌دهد، لکن ما هم وظیفه داریم که برای آنها دعا کنیم و به آنها هم تبریک بگوییم که یک همچو جوانهایی دارند، یک همچو دامنهای پاکی دارند که این جوانها را تربیت کردند، یک همچو قلوب قوی‌ای دارند که جوانهایشان را می‌فرستند به جنگ و به جایی که احتمال این معنا هست که خدای نخواسته، یکوقتی شهید بشوند ما از آنها تشکر می‌کنیم. به آنها دعا می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم که اینها را صبر عنایت کند و اجر عنایت کند و این سال را، این نوروز را بر آنها مبارک کند. و ما از خدا می‌خواهیم که قلوب ما را تغییر دهد. ما بفهمیم که برای چی در این دنیا آمدیم و باید چه بکنیم و چه جور برویم از این دنیا. یک مرگ حیوانی نباشد. یک نحوی نباشد که ما انبار کنیم معاصی را، در آنجا روسیاه باشیم.
خداوند تایید کند ما را و همه را تایید کند که همه ما آدم بشویم. اسلام آمده است که آدم درست کند. همه انبیا برای این معنا آمدند که این انسان را به آن چیزی که در باطن ذاتش هست و آن فطرت الهی است که توجه به خداست، همه چیز مربوط به اوست ما را یک اندکی معرفت عنایت کند که این را بفهمیم. بفهمیم که خودمان چی هستیم و دنیا چی است، نسبت به حق تعالی چه وضعی دارد. گفتنش آسان است که همه فانی‌اند، همه چه‌اند، اما یافتنش مشکل است، که ما بیابیم این مطلب را که انبیا چه خواستند از ما و خود انبیا چه بودند. در عین حالی که آن طور بودند، مع ذلک اظهار عجز می‌کردند و حق هم همان است. برای اینکه عظمت حق، فوق این مسائل است. و من امیدوارم که این رزمندگان ما و تمام این قوای مسلحه با هم متحد بشوند. یک جهت داشته باشند- همان طوری که هستند- و جبهه‌ها را محکم کنند و این شرّی که برای مسلمانها، برای ملت عراق پیش آمده و برای ملت ما، این شرّ را رفعش کنند و همان طوری که خودشان می‌خواهند، خود رزمندگان ما می‌خواهند بدون یک وقفه، کار را انجام بدهند و ان شاء الله پیروزی را به دست بیاورند. خداوندا! اینها را پیروز کن. ما را در جهاد نفس پیروز کن. همه را در جهاد نفس پیروز کن. ما را به تکالیف خودمان آشنا کن. ما را به وظایفی که با این ملت داریم آشنا کن. خدمت ما را پیش خودت که خدمت به اینها خدمت به تو است، این را بپذیر. دین و دنیای ما را حفظ کن. این سال را مبارک کن بر همه قشرهای ملت ما. خدایا! دلهای اینهایی که مخالف با این جمهوری هستند، این دلهای اینها را برگردان، تو مقلب القلوب هستی. اینها را برگردان که آدم بشوند. توجه داشته باشند اینهایی که کنار نشستند و جوانها این طور پرپر می‌شوند، و آنها یا شادی می‌کنند یا بی‌تفاوت هستند، دلهای اینها را برگردان به یک دلهای سالمی، و این حجابها را از پیش چشم همه ما بردار. و ما را موفق کن که در تعقیب مسائل الهی کُندی نکنیم، قلب ما به نور معرفت تو روشن بشود. قلب همه ملت ما به نور معرفت تو روشن بشود.
خدایا! «ارِنِی الْاشْیاءَ کَما هی‌». «2»
- و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته‌