بسمه تعالی
27 ع 2 94
احمد عزیزم
دو طغرا «۱» مرقوم شما واصل شد. از سلامت شما و نورچشمان عزیزم خوشوقت شدم. امید است همگی سلامت و سعادتمند باشید. در موضوعی که نوشته بودید با اوضاع بسیار وخیم و تزلزل حوزه و بلاتکلیفی همه برای ما میسور نیست که تحصیل اجازه کنیم. «۲» و از آن طرف- بر فرض امکان به وجه بعید- از رسوایی مغرضین اینجا و آنجا غافل نباشید. در هر صورت عجالتاً اقدام نکنید تا تکلیف خود ما و سایرین معلوم شود.
از خداوند تعالی اصلاح امور را بر وفق دلخواه خواستارم. به همه دخترها و به خانم خودتان سلام برسانید. حسن «۳» را می‌بوسم. و السلام علیک.
پدرت
نجف
پاسخ به نامه
خمینی، سید احمد
جلد ۳ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۳۲
(۱) - فقره، عدد.
(۲) - آقای سید احمد خمینی در این باره چنین توضیح میدهد:« اخراج ایرانیهای مبارز از عراق موجب شد به حضرت امام پیشنهاد کنم در صورت اخراج ایشان، در یکی از کشورهای اسلامی اجازه اقامت بگیریم. بیشتر در ذهنم سوریه یا لبنان و در مرحله بعد پاکستان بود».
(۳) - آقای سید حسن خمینی، فرزند آقای سید احمد خمینی.
امام خمینی (ره)؛ 30 اردیبهشت 1353