نامه به آقای محمد شریعت اصفهانی در بی‌توجهی حوزه نجف به مسائل ایران‌

بسمه تعالی‌
12 رجب 95
به عرض عالی می‌رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج شریف بود، واصل و موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت جنابعالی را خواستار است. حوادث اینجا و آنجا «1» محتاج به ذکر نیست، جنابعالی هم مطلع هستید؛ این جانب تا کنون تصمیمی اتخاذ نکردم و متحیر هستم. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستار است. چیزی که مرا رنج می‌دهد بی‌تفاوت بودن نجف است راجع به قضایای قم و- احیاناً- طرفداری از مخالف؛ وَ اللهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحیطٌ «2». از جنابعالی امید دعای خیر دارم.
راجع به مطلبی که مرقوم شده بود، عجالتاً محذور دارد؛ قبلًا هم وسیله آقای خلخالی «3» خواستم شهریه‌ای بدهم ولی طوری عمل شد که منصرف شدم. راجع به حواله آقای خلخالی، اولًا نمی‌دانم این همان وجه سابق است که از کراچی مرقوم شده بود یا وجه دیگری است. در هر حال مراجعه کردم به آقای خلخالی؛ قبول کردند ولی وجه سابق را دریافت نداشتم. و قبض وصول شصت هزار روپیه [را] سابقاً فرستادم؛ لا بد نرسیده است، اگر همان باشد. از سلامت خودتان گاهی مطلعم فرمایید. از خداوند تعالی عافیت جنابعالی را خواستارم. و السلام علیکم و رحمه الله.
روح الله الموسوی الخمینی‌