امید شفاعت

خداوند می‌فرماید: مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّا بِإِذْنِه و می‌فرماید: وَ لا یَشْفَعُونَ الّا لِمَنِ ارْتَضی‌، در عین حال که شفاعت ثابت است لکن نصیب چه اشخاصی و با چه شرایطی و در چه وقت شامل حال می‌شود، امری است که نمی‌توان انسان را مغرور و جری کند. امید به شفاعت داریم لکن این امید باید ما را به سوی اطاعت حق تعالی کشاند، نه معصیت. ۸ اردیبهشت ۱۳۶۱

قوله تعالی مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّا بِإِذْنِه و کقوله و لایشفعون الا لمن ارتضی و امثالها. ففی نفس الوقت الذی تکون فیه الشفاعه ثابته الا اننا لانعلم لمن ستکون ولای جماعه و فی ایه ظروف و فی ای وقت، و هو امر لایمکنه ان یغری الانسان و یشجعه. نعم انّ لنا الامل بالشفاعی و لکن هذا الامل یجب ان یقودنا إلی طاعه الحق تعالی لا الی معصیته. ۴ رجب ۱۴۰۲

God says:" Who is he that intercedeth with Him save by His permission?" Elsewhere the Qur'an reads:" and they cannot intercede except for him whom He accepteth." There are similar verses demonstrating that intercession is possible but who will avail of it, which group and under what conditions and when are factors nobody can say for sure. We pin hope on intercession, but this hope should lead us to obedience of Almighty God and not. April 28, 1982