هر چه نکوست از اوست

برای بنده منکشف گردد که هر چه خوبی است از اللّه است و هر چه بدی از خود اوست، زیرا که بد کردن از بدی استعداد و کمبود وجود است و این هر دو، سهم عبد است، و عمل نیک انجام دادن از خیرات و جهات وجودی است و آن، سهم رب است. و آن وقت است که سرّ این آیه شریفه برای او روشن می‌شود که می‌فرماید: «بگو همه (از خوب و بد) از سوی خداست».

شرح دعای سحر، صفحه ۱۴۹