بسم الله الرحمن الرحیم
به عرض عالی میرساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج محترم و تفقد از حقیر بود موجب تشکر گردید. گرچه ما آزاد نیستیم و دولت به مناسباتی که خودشان میدانند این صحنه را ساخت که ما را آزاد قلمداد کند و سر و صدا راه بیندازد، و الآن ما در اختیار آنها هستیم و ابداً از خود اختیاری نداریم و حق ملاقات با کسی نداریم و کسی نمیتواند بیاجازه، ما را ملاقات کند، و امروز منتقل میشویم به خارج شهر، «2» و این تبعید است تا امَد غیر معلوم. از این جهت ما از همه تکالیف خارج هستیم لکن مع ذلک از اظهار لطف جنابعالی و سایر آقایان محترم و علمای اعلام و جمیع مسلمین متشکریم. تلگرافات آقایان نرسید. فقط چهار تلگراف [به] زندان رسید که جواب دادم. از سرکار نرسید. در هر صورت اگر صلاح میدانید به نحوی این محدودیت را به مسلمین برسانید. از جنابعالی ملتمس دعا هستم. و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
خمینی
تهران، منزلی در محله قیطریه تهران «1»
محدودیتهای ایجاد شده توسط دولت
روحانی، سید محمد صادق
جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۲۵۰
توضیح تاریخی
- امام در عصر عاشورای 1383 هـ.ق مطابق 13 خرداد 1342 سخنرانی تاریخی در مدرسه فیضیه علیه رژیم شاه انجام دادند. به دنبال این سخنرانی عوامل رژیم امام را دستگیر کردند که خشم ملت از این اقدام منجر به قیام 15خرداد شد. در 11 مرداد 1342 رسانه های گروهی خبر از آزادی امام دادند اما این آزادی نمایشی در مدت کوتاهی تبدیل به حصر گردید و رژیم نخست امام را از زندان پادگان عشرت آباد به داوودیه و از آنجا به قیطریه انتقال داد و ایشان در یک منزل شخصی، تحت نظر و مراقبت شدید ماموران قرار گرفتند. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، www.irdc.ir
«۱»- به دنبال اوجگیری مبارزات اسلامی مردم در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ امام خمینی دستگیر شدند. در تاریخ تحریر این نامه معظم له در منزلی در محله قیطریه تهران تحت نظر ماموران امنیتی رژیم شاه به سر میبردند. «۲»- منطقه قیطریه تهران که در آن زمان جزء حومه تهران محسوب میشد.
امام خمینی (ره)؛ 11 مرداد 1342