اگر حضرت رسول- سلام الله علیه- فقط آن وقت که در مکه بود، فقط دعا میخواند، بیش از این نبود. اما او با آن چیزهایی که پیش آنها شریف بود، پیش آنها عظمت داشت، مبارزه میکرد. از این جهت، باهاش مخالفت میکردند. و اگر هر کس بنشیند همان دعا بکند، هیچ کس کاریش ندارد. اگر مسلمانها هم بنشینند دست دراز کنند طرف خدا، خدایا! رحمت کن کی را، لعنت کن کی را و چی را، هیچ کس کارشان ندارد. اما این خلاف سیره انبیاست، خلاف شیوه انبیاست. همه سیلی خوردند، ما هم داریم سیلی میخوریم و این سیلیای است که به اسلام میخورد، به ما نیست. این سیلیای است که از صدر عالم تا حالا به مقدسات انبیا خورده است؛ به شخص نبوده. مسئله شخص نبوده، مسئله مکتب بوده؛ به مکتبشان سیلی زدند. و حالا چون عالم به هم متصل شده و دیگر یک جای معینی نیست، همه جا مثل همین حالا، الآن شاید حرف من را خیلی جاها بشنوند، هر که گوش کند. حالا این طوری است که عالم شده یک محله، یک مسجد؛ یک همچو جایی. از این جهت، الآن وقتی که شما قیام کنید و ببینند که شما قیام کردید بر ضد تمام مقدسات آنها- مقدسات آنها چی است؟ دنیاست. میخواهد نفوذ پیدا کند، نمیگذارید. آن مقدساتش بوده، شما بر ضد مقدسات آنها قیام کردهاید. میخواهد او جمعآوری مال بکند، شما به ضدش قیام کردهاید؛ مال حرام را میگویید نباید جمع کند- هر چه آنها مقدس میدانند، چون مربوط به دنیاست، شما هم مکتبتان اقتضا کرده است که مقابل آنها بایستید؛ و باید سیلی بخورید، چارهای نیست. باید همه سیلی بخوریم. این سیلیای است که اسلام دارد میخورد.
و بحمد الله، الآن برق این مسائل در همه جای دنیا جلوه کرده است و هر چه میخواهند داد و فریاد بزنند رسانههای گروهی و امریکا و هرجا بخواهند هر چه داد و فریاد بکنند و هر چه غلط کاری بکنند، فایده ندارد.