توجه داشته باشید که سفر حج، سفر کسب نیست؛ سفر تحصیل دنیا نیست. سفر الی الله است. شما دارید به طرف خانه خدا میروید. تمام اموری که دارید انجام میدهید به طور الهیت باید انجام بدهید. سفرتان از اینجا که شروع میشود وَفْد الی الله است. سفر به سوی خدای تبارک و تعالی است. باید همان طور که مسافرین الی الله، مثل انبیا علیهم السلام و بزرگان از دین ما، مسافرتشان الی الله در تمام زمان حیاتشان بوده است و یک قدم، تخلُّف نمیکردند از آن چیزی که برنامه وصول الی الله بوده است، شما هم الآن «وفود» الی الله دارید میگویید.
شما در آنجا که میروید، در میقات که میروید، «لَبَّیک» به خدا میگویید؛ یعنی تو دعوت کردی، و ما اجابت. مبادا یک عملی انجام بدهید که خدای تبارک و تعالی بفرماید که خیر، شما را من قبول ندارم برای اینکه شما اسلامی نیستید. مبادا این سفر را سفر تجارت قرار بدهید و امور تجارتی در این سفر مطرح باشد پیشتان، امور معنوی مطرح باشد. چه آقایان اهل علم، و چه کاروانها و روسای کاروانها، و چه سایر حُجّاج. سفر، سفر الی الله است؛ نه سفر به سوی دنیا. آلوده به دنیا نکنید.
این سفر الهی را شما میروید رَجْم شیطان میکنید؛ اگر چنانچه خدای نخواسته خودتان از جنود شیطان باشید، رجم خودتان را هم میکنید! شما باید رحمانی بشوید تا رَجْمتان رَجْمِ رحمان و جنود رحمان به شیطان باشد.