پاسخ استفتاء به انجمن حجتیه (اجازه استفاده از وجوهات)

«۱»- به پاورقی صفحه بعد رجوع کنید.«۲»- به دلیل مواضع ناصواب" انجمن حجتیه" و بهره‏برداریهای رژیم شاه و همکاری برخی از اعضای آن با رژیم شاه، امام خمینی پس از اطلاع از این مسائل، اجازه صادره قبلی را لغو نمودند. ایشان در سال ۱۳۵۰ در پاسخ به نامه آقای گرامی که خواستار اعلام نظر در مورد وضع انجمن حجتیه و موسس آن شده بود، چنین نوشته‏اند:« شخصی که مرقوم شده بود: جلساتش ضررهایی دارد، از وقتی مطلع شده‏ام تاییدی از او نکرده‏ام و ان شاء اللَّه تعالی‏ نمی‏کنم». امام خمینی در پیام معروف به« منشور روحانیت» می‏نویسد:« ... دیروز حجتیه‏ای‏ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات، تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی تر از انقلابیون شده‏اند! ولایتی‏های دیروز که در سکوت و تحجّر خود آبروی اسلام و مسلمین را ریخته‏اند، در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته‏اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسّب و تعیّش نبوده است، امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را می‏خورند!» آقای هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‏ای در مورد انجمن حجتیه و لغو اجازه از سوی امام خمینی چنین می‏گوید:« جریان دیگری که ظهور کرده بود. انجمن حجتیه بود. این گروه سالها پیش به فکر افتادند که مبارزه با بهایی‏ها را شروع بکنند و انجمن تشکیل دادند، و کارشان شناسایی بهایی‏ها بود و آنها را محکوم می‏کردند و جلوی جذب شدن مسلمانها را به آنها می‏گرفتند. بطور کلی رژیم از این گونه کارها خوشش می‏آمد چون این نوع کارها خیلی به رژیم برخورد نمی‏کرد و آنها نیز به افرادشان دستور داده بودند که در کارهای سیاسی دخالت نکنند و مبارزه را ممنوع کرده بودند. و رژیم هم مزاحمشان نمی‏شد. آنها کلاسهایی ترتیب داده بودند و بچه مسلمانها را جمع میکردند و دوره اصول عقاید را به آنها یاد می‏دادند. چون این گروه مبارزه را قبول نداشتند و یکسری از نیروهای مبارز را جذب می‏کردند، ما با این‏ها مخالف بودیم. انتقادی که ما به این‏ها داشتیم این بود که اینها می‏روند و یک سری از نیروهای جوان را جمع می‏کنند و در خیلی جاها مبارزین به آنها پیوسته بودند. میدان مبارزه خالی میشد و ما فکر می‏کردیم که کار اصلی‏مان الان باید مبارزه با رژیم باشد و اینها کارهای تخدیری است. لذا یک درگیری بین آنها و نیروهای خط امام وجود داشت که حتی امام اول اجازه استفاده از سهم امام را گویا به اینها داده بودند و بعد که به این حد رسید پس گرفتند. یکی از مدرسین قم از امام پرسید و امام جواب دادند که نه سهم امام نمی‏شود به اینها داد. و طبعاً آنها هم دنبال آقای خویی می‏گشتند.»