بسمه تعالی
احمد عزیزم، ان شاء الله تعالی سلامت باشید. ماها بحمد الله تعالی سلامت هستیم. از اینکه حضرت آقای اخوی «1» با تنهایی میگذرانند نگران هستم؛ نگذارید به ایشان بد بگذرد. نمیدانم قضیه منزل «2» برای محرّم و صفر است یا امری حادث شده است. در نوشتههای خود احتیاط کنید و امضا نکنید و شما مشغول تحصیل و تهذیب نفْس باشید و دخالت در امری نکنید. «3» خدمت حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای اخوی سلام برسانید. به دخترها و مخدره اهل بیت سلام برسانید. و السلام علیکم.
خانم مهمان دارند و نمیرسند چیزی بنویسند. بحمد الله تعالی سالم هستند و همین طور سایرین. پاکت جوف «4» را به وسیله مطمئنی زود برسانید.
7 صفر 92- پدرت
نجف
تاکید بر توجه بیشتر به آقای سید مرتضی پسندیده
خمینی، سید احمد
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۴۲۶
«۱»- آقای سید مرتضی پسندیده آقای سید احمد خمینی درباره پاورقیهای این نامه چنین مرقوم داشتهاند:«۲»- ساواک بارها منزل حضرت امام را در قم محاصره میکرد و ماهها و هفتهها از تردد افراد جلوگیری میکردند، ایشان سوال کردهاند که آیا بعد از ماه محرّم و صفر تردد آزاد میشود یا خیر؟ زیرا تنها این جانب و دو نفر کارگر به نامهای مشهدی رضا و میرزا ناد علی میتوانستیم تردد کنیم.«۳»- امام برای اینکه اگر محتوای نامه لو رفت مسئلهای برای من به وجود نیاید، این موضوع را برای رد گم کردن مینوشتند و این مطلب بین من و ایشان دائماً تکرار میشد؛ من هم مرتباً برای ایشان مینوشتم که در کاری دخالت ندارم. مثلًا در همین نامه ایشان نوشتهاند:« احتیاط کرده و نامه را امضا نکنید» که این با« دخالت نکن» در نامههای قبل و بعدی به هیچ وجه نمیسازد.«۴»- اکثر قریب به اتفاق این نامهها مسائل مربوط به مبارزه بوده است. بنده و سایرین اجازه نسخهبرداری و فتوکپی از این نامهها را نداشتیم؛ چون حرام بود که در پاکتها را باز کنیم؛ و متاسفانه گیرندههای این نامهها اکثراً آنها را محو میکردند و یکی از با ارزش ترین اسناد مبارزه درباره دوره پانزده ساله تبعید حضرت امام و کار مخفی ایشان بر روی علمای مبارز و مردم انقلابی ضد رژیم شاه از بین رفته است.
امام خمینی (ره)؛ 03 فروردین 1351