ارزش آقای رجایی، ارزش آقای باهنر، ارزش آقای بهشتی به این نبود که یک- مثلًا- دستگاهی دارد، ارزششان به این بود که «خودی» بودند، با مردم بودند، برای مردم خدمت میکردند، مردم احساس کرده بودند که اینها برای آنها دارند خدمت میکنند و لهذا آن همه تبلیغاتی که با دستهای فاسد بر ضد مرحوم بهشتی- بالخصوص- آن قدر کارها کردند، مردم اعتنایی نکردند. آن تلافیهایی که در آن وقت سر آن مظلوم در آمد، مردم درست کردند، بعد از فوت ایشان آن طور کردند. ۷ شهریور ۱۳۶۱
ان قیمه و منزله السید رجائی، او منزله السید باهنر او منزله السید بهشتی لم تکن فی الاجهزه التی تولوها مثلا بل کانت فی (شعبیتهم) و قربهم من الناس، و خدمتهم للشعب، فقد کانت الجماهیر تشعر ان هولاء یعملون لخدمتهم، لذلک لم توثر کل تلک الدعایه التی قامت بها الایادی الفاسده ضد المرحوم بهشتی خاصه حیث واجه هجمه شرسه، اما ما قام به ذلک الفاسق ضد المرحوم رجائی والاذی والضغط الذی واجهه به، فقد بقی الشعب مع هولاء و الی جابنهم. فقد وقف الشعب مع ذلک المظلوم بعد وفاته کما کانوا یقفون معه فی حیاته. ۹ ذی القعده ۱۴۰۲
If people take to streets and mourn for Mr. Rajai, Mr. Bahonar, Mr. Beheshti, it is not because they had commanded power or treasured wealth but for the fact that they were with people, served people and loved people. The nation knew that they were serving it. Therefore, despite those massive propaganda operations launched by the corrupt elements against the late Beheshtiin in particular and the late Raja'i whom that wicked man bedeviled, people did not heed but they continued with their commiseration with Beheshti, Raja'i and others. People recompensed the plagues against that diseased. After his death, they mounted that magnificent funeral. 29 August 1982