عاقلان از سر سودائی ما بی‌خبرندگفته بودی که ره عشق ره پر خطری استپروانه صفت، در برِ آن شمع بسوزمآتش عشق...بلبل به شاخ سرو، در آوازِ دلفریب‏‏رفتند حریفان بسوی کَعبۀ مقصودیک جان نداد در رَه او صدهزار دادعاشقم سوخته ام هیچ مَددکاری نیستبَر در میکده‌ام پَرسه‌زنان خواهی دید‏ دیوان امام صفحه 2