آنهایی که به ما اشکال میکنند که شما چرا سازش نمیکنید با این قدرتهای فاسد، آنها از باب این که همه چیز را با چشم مادی ملاحظه میکنند، با چشم طبیعی حل و فصل اشیا را میکنند. آنها نمیدانند که انبیای خدا چه رویهای داشتند؟ با ظالم چطور برخورد میکردند؟ یا میدانند و خودشان را به کوری و کری زدند؟ سازش با ظالم، ظلم بر مظلومین است، سازش با ابرقدرتها، ظلم بر بشر است. آنهایی که به ما میگویند سازش کنید، آنها یا جاهل هستند یا مزدور. سازش با ظالم، یعنی اینکه دست ظالم را باز کن تا ظلم کند. این خلاف رای تمام انبیاست. انبیای عظام، تا آن جا که توانستند جدیت کردند که ظلم را از این بشر ظالم بزدایند، به موعظه، به نصیحت، به امر به معروف، به نهی از منکر، به انْزَلْنَا الْحَدیدَ فیهِ باسٌ شَدیدٌ ، «آخَر الدواء الکی ؛ بعد از آنکه موعظه نشد، نصیحت نشد، آخر دوا این است که داغش کنند. شمشیر، آخِرْ دواست.