رفتار قاجار و پهلوی با مردم و اجانب
در رفت و آمدهایشان، در نشست و برخاستهایشان، در معاشرتشان یک وضع عجیبی بود. وقتی که یک حکومتی و لو جای کوچکی وارد میشد فراشها و آنهایی که اطراف او بودند مردم را کنار میزدند که این آقا میخواهد عبور کند از اینجا، چه برسد به اینکه یک وزیر باشد که دیگر او بالاتر از همه، یا یک نخست وزیر باشد و آنها همه در پیش خودشان آن طور یال و کوپال داشتند لکن در مقابل کشورهای دیگر ضعیف و ناتوان بودند. با رعیت آن رفتار غیر انسانی را میکردند و رعیت را از هر طرف تحقیر میکردند، توهین میکردند، اذیت و آزار میکردند، از آنها استفادههای مادی میکردند، ولی در مقابل یک سفیر همهشان خاضع بودند." />
