امروز شما بسیج و پاسداران و کمیتهها و ارتش و قوای نظامی و انتظامی و عشایر، و آنها یک جور دیگری بودند؛ حالا یک جور دیگری شدهاند. همه شما امید اسلام هستید. اسلام به وجود شما افتخار میکند. بگذار هر چه میخواهند در خارج بگویند. در خارج بگویند که مردم دیگر برگشتهاند دیگر مردم رها کردهاند. انتخابات میشود، اولش میگویند که- همین انتخاب اخیر- اولش در خارج میگفتند که مردم شرکت نمیکنند، مردم شرکت نکردند. میترساندند که اگر شرکت کنید، چه میشود! بعد که دیدند شرکت میکنند، حالا میگویند: دروغ است. هر چه میشنوند از این چیزها، یکیشان به دیگری میگوید: دروغ است. اینها میخواهند ما را از تحلیلمان اغفال کنند. این طور بود میگوییم: بابا، مردم آنجا در صحنه هستند؟ میگویند: نخیر، هیچ در صحنه نیستند! دانشگاهها باز میشود، میگویند: مردم نخیر، نمیروند! انتخابات شد، نخیر انتخابات نبود، این انتصابات بود! دولت مردم را با زور برد! بابا، مردم در دانشگاه اجتماع میکنند برای نماز! نخیر، به اینها پول میدهند! همه را میگویند دروغ است؛ برای اینکه، نبادا ... میگویند این دروغ است که میخواهند ما شک در تحلیلمان بکنیم. وضع این جور شده برای آنها.