سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی (منشا بروز اختلاف)

بسم الله الرحمن الرحیم‌

تفرقه افکنی، سلاح شیاطین‌

قبلًا باید از تشریف آوردن آقایان تشکر کنم، و کاری که از من بر می‌آید و آن دعاست برای توفیق شما بکنم؛ و از خدای تبارک و تعالی خواستارم که همه را موفق کند که در خدمت اسلام باشیم. بیشتر مسائل در این محفلهایی که بوده است و در مجلس و در سایر جاها گفته شده است، و بنده یک مسئله‌ای را که در نظر دارم و لازم می‌دانم که به همه ملت این مساله را عرض کنم، و درباره او احساس خطر می‌کنم و ناراحتی دارم، آن این است که ما در مساله سابق که بعضیها راجع به شورای نگهبان صحبتهایی کرده بودند احساس کردیم که وظیفه هست ما مساله را یک طوری حلش کنیم، و مهم این بود که من از اختلافات که داشت پیدا می‌شد خائف بودم. مع الاسف این نصیحتی که من کردم که اختلافات قطع بشود، نمی‌دانم چه دستهای مرموزی در کار است که همان را موجب اختلافات قرار دادند. در چندین روز پیش یک اعلامیه‌ای آوردند اینجا که من دیدم- بدون امضا البته- این اعلامیه بی‌اشکال یا از یک آدم بی‌عقلی صادر شده است و یا از یک آدم شیطانی، یا از یک دوست نادان، یا از دشمن شیطان. و او اینکه، آن مطلبی را که من راجع به شورای محترم نگهبان نوشته بودم بالایش طبع کرده بودند و در ذیلش با یک عبارت زننده‌ای گفته بودند که این آقایان‌اند که فلان هستند، و اسماء اشخاص محترم و متعهد که بعضی از اینها را من در طول انقلاب می‌شناسم، فعالیت کردند، کتک خوردند، زجر کشیدند، حبس رفتند و با انقلاب بودند تا حالا. آن چیزی که من را نگران می‌کند این است که دنبال هر مطلبی یک شیطان هم پیدا می‌شود که می‌خواهد آن را منحرف کند. شیطان، خدای تبارک و تعالی را- به تعبیر من- تهدید کرد به اینکه من نمی‌گذارم که بندگان تو اطاعت تو را بکنند. وقتی خودش رانده شد، گفت که- من نمی‌گذارم آنها دیگر- نمی‌توانی ببینی دیگر اشخاصی را که به تو علاقه‌مند باشند، مگر آنهایی که خالص‌اند. کلیه چیزهایی که در آن بوی اختلاف می‌آید این بلا اشکال از شیطان است که دشمن قسم خورده است که ما را منحرف کند. من خوف این را دارم که در این ماه مبارک رمضان که ماه تهذیب نفس است و همه را خدا به ضیافت خودش دعوت کرده است، ما با صاحب خانه کاری بکنیم که عنایتش از ما برگردد. گویندگان در مجالس، اهل منبر، اهل علم، خطبای جمعه، کسانی که قبل از خطبه صحبت می‌کنند بدانند که مسئله‌ای که بنده را ناراحت کرده است و می‌کند این است که در این کشور اختلاف ایجاد بشود. آن روز من برای رفع اختلاف یک کلمه گفتم، دنبالش یک مسائلی پیش آوردند که خودش اختلاف‌انگیز بود. امروز من عرض می‌کنم که آقایانی که در منابر در این ماه مبارک یا بعدش، فرق نمی‌کند، خصوصاً ماه مبارک که بیشتر منبر می‌روند و بیشتر صحبت می‌شود، بدانند که اسلام از آنها می‌خواهد که با هم باشید.
فرض می‌کنیم که یک مقام بسیار عالی‌ای هم از شما گرفته شده است،- فرض می‌کنیم و حال اینکه نیست این جور- این موجب این نمی‌شود که شما خدای تبارک و تعالی را ناراضی کنید از خودتان، برای اینکه من حالا در این قصه پیروز نشدم- اگر اسم این پیروزی باشد- رضای خدا را در نظر داشته باشید و خودتان را بنده خدا بدانید که هر طور پیش بیاورد آن طور را راضی هستید، همان طوری که بندگان خالص خدا، اولیای معظم خدا این طور بودند. هر چه برای سید الشهدا- به حسب روایت- نزدیک می‌شد ظهر عاشورا و جوانهایش یکی یکی از بین می‌رفتند، صورتش افروخته‌تر می‌شد. «1» برای اینکه می‌دید روی مقصد دارد می‌رود. وقتی بنا شد که همه ما می‌خواهیم که خدمت کنیم به این کشور، می‌خواهیم که آن مسائل سابق برنگردد، می‌خواهیم که اسیر نباشیم در دست مستشارهای امریکایی یا قلدرهای روسی، ما که بنا داریم این طور باشیم، راهش این است که ما با هم باشیم. یعنی همان طوری که توده مردم، به حسب نوع این توده مردم هستند، سران مردم، هم این طور باشند.

توجه به اعمال و گفتار در جلوگیری از اختلافات‌

و من گاهی شاید بسیاری از اوقات خوف این را دارم، و از این خوف هم گاهی ناراحتم که نبادا مردم برای خاطر ما بهشت بروند و ما جهنم و آن وقت مشرف باشند آن بهشتیها بر ما، ما آن خجالت را چه بکنیم. آنها برای رضای خدا عمل کردند و می‌کنند و شما آقایان را به کرسی وکالت نشاندند و حالا هم باز دسته دیگر را نشاندند. آنها برای خدا کار کردند. اگر ما انحراف پیدا کنیم و بالخصوص اختلاف ایجاد کنیم، به واسطه حرفهایمان اختلاف ایجاد کنیم، این خوف همان معنا هست که فردا ما در عذاب باشیم و آنها در نعمت باشند، و آنها به ما بگویند ما برای خاطر شما آمدیم به بهشت و شما چرا رفتید جهنم! و این خجالتی که انسان در آن روز خدای نخواسته می‌کشد از آن آتش سختتر است. مجلس گمان نکند که در یک مجلس صحبت می‌کند، ائمه جمعه گمان نکنند که در یک جای محدود صحبت می‌کنند، امروز دیگر حدود برداشته شده است، دیوارها ریخته شده است. اگر دیروز یک کسی در یک مجلسی مثلًا، یا در محل اقامه جماعت و جمعه صحبت می‌کرد، در یک جمعیت محدودی صحبت می‌شد و تمام می‌شد. امروز همه می‌دانید این طور نیست، خصوصاً در ایران که مجلسش منعکس می‌شود مستقیماً، و راجع به خطب جمعه هم منعکس می‌شود و من گاهی وقتها چیزهایی را که از رادیوی خارج می‌شنوم، بعدش از رادیوی خودمان می‌شنوم، آنها زودتر از ما نقل می‌کنند. در یک همچو محیطی تکلیف خیلی زیاد است. انحرافات اگر پیدا بشود، این انحرافات، انحرافات محدود نیست، انحراف نامحدود است. در داخل اگر خدای نخواسته ایجاد اختلاف بشود، منتهی به این می‌شود بی‌شک به اینکه شکست بخورید. دشمن پشت درهای ایران ایستاده‌اند، مراقبند آنها. تمام این هیاهوها ترس ندارد. اینها چیزی نیست، امریکا چه می‌فرستد به کجا و چه می‌فرستد به کجا، اینها، اینها صحبت است، آنی که آنها نقشه اصلی‌شان این است که در داخل یک کاری انجام بدهند. امریکا می‌داند که عرضه این را ندارد که در ایران وارد بشود یک کاری انجام بدهد، خودش هم می‌داند، این را خودشان هم گفتند که ما نمی‌خواهیم که سربازهای امریکا در خلیج از بین بروند، آقایان هم گفتند این را. آنها این مساله را ظاهر می‌کنند که با هو و جنجال ما را از میدان بیرون کنند، آنها خوفی ندارد. آنی که خوف دارد این است که با این شیطنتها، ایادی آنها که باز هستند در کشور، با این شیطنتها ایجاد اختلاف کنند، دو دسته کنند، یک دسته از آن ور، یک دسته از آن ور. بین علمای بلاد اختلاف ایجاد کنند، دو دسته بشوند. اختلاف علما اختلاف ملت است، نه اختلاف افراد. اگر یک عالمی که در یک شهری نفوذ دارد مردم چشم و گوششان به آن است، با یک عالم دیگری که آن هم نظیر اوست، اختلافشان ظاهر بشود، اختلاف سلیقه را برسانند به اختلاف در جمعه‌ها و جماعات و در جاهای عمومی، این همچو نیست که اختلاف زید و عمرو است، این یک اختلافی است که هر شهر را دو قسمت می‌کند، دو بخش می‌کند، یک بخش از آن ور، یک بخش به این ور، و این کم کم اضافه می‌شود. دشمن‌های ما هم حوصله‌شان خیلی زیاد است، حالا نقشه می‌کشند برای پنجاه سال دیگر. این همین طور کم کم جلو می‌رود، این فساد جلو می‌رود تا یک روزی که مهیا بشود کشور برای اینکه در داخل خودش یک انفجار حاصل بشود از ایادی آنها. ما از این غافل نباید باشیم.

لزوم بیداری ملت در مقابل تفرقه افکنی‌ها

اینهایی که- این- اعلامیه می‌دهند دیگری را تضعیف می‌کنند، آن یکی اعلامیه می‌دهد به دیگری بد می‌گوید، تهمت می‌زند، خیال نکنند که این، اگر اشخاصی- که- هستند که سالم‌اند خیال نکنند که این یک خدمتی است. این یک خیانتی است به همه ملت، به اسلام. اگر از شیاطین هستند باید ملت گوشش را باز کند، چشمش را باز کند، و احتمال زیاد هست که از شیاطین باشند. ما باید بعد از آنکه همه با ما دشمنند خودمان دشمن نباشیم با خودمان. دشمنی خودمان موجب می‌شود که آنهایی که دشمن اصلی ما هستند بر هر دو غلبه کنند و روزگار همه را سیاه کنند. امروز اسلام در دنیا وضعی پیدا کرده است که اگر چنانچه شکست خدای نخواسته بخورد تا سالهای طولانی دیگر نمی‌تواند سرش را بلند کند، برای اینکه قدرتهای بزرگ قدرت اسلام را فهمیده‌اند و می‌دانند که این را باید از بین برد. حتی آنهایی که به اسم اسلام حکومت می‌کنند در ممالک اسلامی، آنها هم از اسلام ایران می‌ترسند. اسلام ایران را یک اسلام دیگری می‌دانند و یک طور دیگر هم هست این. ما باید چشم و گوشمان را باز کنیم که خدای نخواسته با دست خودمان اسلام را از بین نبریم. با دست ملت‌مان اسلام آمد اینجا و شما را در دنیا آبرومند کرد و جوری شد که با تخیل اینکه یک عده‌ای در لبنان تهدید کردند امریکا را، تازه امریکا دارد عقب می‌نشیند. با توهّم اینکه نبادا یک کسی به طور انتحاری برود چه بکند، همه‌اش هم گردن ایران می‌گذارند به خیال اینکه ایران این کارها را می‌کند، و حال آنکه مسلمین دنیا بیدار شدند، غیر مسلمین هم بیدار شدند، یعنی آنهایی که ضعیف هستند، مستضعف بودند، بیدار شدند. هر کسی در جای خودش دیگر می‌خواهد مقابله کند با اینها. آنها دور کاخ سفید را یک بساطی درست کردند و هر روز هم اضافه‌اش می‌کنند برای اینکه از این اسلام ترسیدند و اینها می‌خواهند این را نابودش کنند. آنها نمی‌توانند، اما به دست شما خدای نخواسته ممکن است بشود. اهل منبر متوجه باشند یک کلمه راجع به انتخابات سابق و لا حق و اینکه چه شده و چه شده که اختلاف‌انگیز است، بکنند، پیش خدای تبارک و تعالی مسئولند، اسلام از آنها مواخذه خواهد کرد. خطیبهای در جمعه هم همین را بدانند، آنهایی هم که قبل از نماز جمعه خطبه می‌خوانند همین را باید بدانند، علما هم که در هرجا هستند همین معنا را باید توجه کنند که ما امروز احتیاج داریم به اینکه به قول خدای تبارک و تعالی با تمام وجود عمل کنیم که‌ می‌فرماید با هم باشید وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا. «2»

تلاش برای تهذیب نفس و خودسازی‌

ماه مبارک رمضان پیش است. و یکی از نعمتهایی که خدا به شما وکلا داده است این است که، در ماه مبارک شعبان این مجلس افتتاح پیدا کرد و در آغاز ماه رمضان شروع به کار دارد می‌کند. و این یکی از نعمتهای بزرگ خداست که به ما عنایت فرموده است. ماه رمضان شما را دعوت کرده خدای تبارک و تعالی به مهمانی خودش. همان طور که می‌بینید مهمانی خدا صوم است، مثل میهمانی ماها نیست که آن جور تشریفات را داشته باشد، پرهیزدادن است از آن چیزهایی که مربوط به شهوات انسان است. توجه بکنید که ماه مبارک را به آدابش عمل بکنید یعنی آداب روحی‌اش. فقط دعا نباشد، دعا به معنای واقعی‌اش باشد. خواندن خدا و تذکر خدا به معنای واقعی، آن تذکری که نفوس را مطمئن می‌کند، آن ذکری که بِذِکْر اللهِ تَطْمَئِنَّ القُلُوبْ «3». یاد خدا واقعاً و حاضر دیدن خدا را در همه جا. ماه مبارک را به تذکر خدا، به ذکر خدا و به رحمتهای خدا که به شما عنایت کرده است شکرگزاری کنید و ذکر خدا را بگویید، یاد خدا را بکنید که خدا شما را موفق کند به اینکه دستهایی که می‌خواهند تشتت در این ملت ایجاد کنند، خدا آن دستها را موفق نکند.
و از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان، ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده‌اند و دنبالش عمل کرده‌اند، و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خودمان عمل نکردیم. امیدوارم که ان شاء الله این ماه مبارک رمضان به همه شما مبارک باشد. و مبارک بودن به این است که بنا بر این بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید. در این ماه مبارک دعا کنید که خدای تبارک و تعالی شما را موفق کند به اینکه در این خدمتی که‌ متکفل او هستید، مطابق رضای او عمل کنید. از خدا بخواهید که ما را از عنایت خودش محروم نفرماید. و این ضیافت خدا را قدر بدانید. این ضیافت خیلی لطافت و ظرافت دارد، این را باید قدر بدانیم ما. این ادعیه‌ای که وارد شده است در ماه مبارک رمضان و در ماه شعبان اینها راهبر ماست به مقصد، به تعبیر شیخ ما «4»- رحمه الله- قرآن صاعد است. ادعیه را ایشان تعبیر می‌کرد به اینکه، قرآن نازل است و این، قرآن صاعد. در هر صورت ظرایفی در این ادعیه مبارکه هست که سابقه ندارد. اینها را توجه به آن بکنید، انسان را این ادعیه می‌تواند حرکت بدهد. ماه مبارک می‌تواند که انسان را موفق به بسیاری از امور بکند. ماه مبارک می‌تواند انسان را طوری بکند که تا ماه مبارک دیگر یا تا آخر، دیگر کنترل بشود و تخطی از آنچه رضای خداست نکند. من امیدوارم که همه ما موفق بشویم به اینکه این ماه مبارک را با ذکر خدا و توجه به خدای تبارک و تعالی به پایان برسانیم، که خدای تبارک و تعالی در عید رمضان به ما عیدی عنایت کند و آن استقلال تام ما، آزادی تام ما بیمه شده و جمهوری اسلامی بیمه شده.
خدایا! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانی هستیم که هیچ نداریم، ما هیچیم و هر چه هست تویی. ما اگر چنانچه خلاف می‌کنیم نادانیم، تو بر ما ببخش. تو ما را به این ماه مبارک رمضان وارد کن به طوری که با رضای تو وارد بشویم در او. خدایا! تو ما را لیاقت بده که در این مهمانی که از ما کردی به طور شایسته وارد بشویم. خدایا! این ایران که از همه اطراف به او هجوم شده است، برای اسلام، این ایران را تو تقویت کن.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.