استفاده از ضیافت الهی

این ضیافت، همه‌اش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل خوردنی‌ها، نوشیدنی‌ها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضا می‌کند. ترک هواها، ترک خودی‌ها، ترک منی‌ها، منیت‌ها. اینها همه در این میهمان‌خانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمان‌خانه یا اصلًا، وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافت‌خانه یا نه، استفاده کردیم از این ضیافت الهی یا نه. ۲۷ اردیبهشت ۱۳۶۷

کلّ ما فی هذه الضیافه عباره عن ترک. ترک الشّهوات من قبیل الاکل و الشرب و الجوانب الاخری التی تقتضیها شهوات الإنسان، ترک الاهواء، ترک الانانیّه، ترک الامانی. هذا کلّ ما فی هذه الضیافه و لابد لنا من التامل لنری هل دخلنا حقاً دار الضیافه ام لم ندخلها اصلًا؟ هل سمحوا لنا بدخول دار الضّیافه ام لم یسمحوا؟ هل استفدنا من هذه الضیافه الإلهیّه ام لم نستفد؟ ۱ شوال ۱۴۰۸

This banquet is all about abandonment; abandonment of desires such as for foods, drinks, and other things that human desire requires; abandonment of carnal desires, abandonment of egotisms, abandonment of selves; abandonment of egoism. All these are in the banquet hall and we have to evaluate and see whether we entered the banquet hall, or we did not enter at all; whether they offered us access to the banquet hall, or not; whether we take benefit from the divine banquet, or not. May 17, 1988