جهاد در راه خدا و برای خدا

در بعض روایات هست که حسین بن علی(ع) هر چه به ظهر عاشورا نزدیکتر می‌شد، رویش افروخته‌تر می‌شد برای اینکه می‌دید که جهاد در راه خداست و برای خداست، عزیزانی که [در ظاهر] از دست می‌دهد از دست نداده است، اینها ذخایری هستند برای عالم بقا. ۴ اردیبهشت ۱۳۶۲

فی هذا الصدد تحدثنا بعض الروایات بان الإمام الحسین(ع) کانت تنفتح اساریره ویصبح وجهه اکثر سطوعاً وإشراقاً کلما اقترب من ظهر عاشوراء، لانه کان مومناً بجهاده فی سبیل اللّه ومن اجل اللّه، ولان عمله هو جهاد فی سبیل اللّه فان الاعزه الذین یضحی بهم هم ذخیرته فی العالم الآخر. ۱۰ رجب ۱۴۰۳

You see in some of the narratives that Husayn Bin 'Ali('a) would become more radiant the closer he got to the noon of 'Ashoura. His face would light up because he saw that it was Jihad in the path of God. And because it was Jihad in the path of God, the loss of his dear ones was in fact not a loss but were reserves for the eternal world. April ۲۴, ۱۹۸۳