امام به دختر من که از شیطنت بچه خود گله میکرد، میگفتند من حاضرم ثوابی را که از تحمل شیطنت حسین میبری با ثواب تمام عبادات خودم عوض کنم و عقیده داشتند که بچه باید آزاد باشد تا وقتی که بزرگ میشود آن وقت باید برایش حدی تعیین کنند. به نقل از دختر امام(ره)
قال الإمام لبنتی فی حین شاکیا من اذی طفلها: اتطوع ان ابدل ثواب کل عباداتی مع ثواب تحمل اذی الحسین. یعتقد الامام یجب ان الطفل غیر محدد حتی صار بالغ. منقول عن بنت الامام الخمینی(ره)