بی‌ایمانی ریشه اختلاف و درگیری‌

اگر تمام انبیا جمع بشوند در یک محلی، هیچ وقت با هم نزاع نمی‌کنند. اگر اولیا و انبیا را، شما فرض کنید که الآن بیایند در دنیا، هیچ وقت با هم نزاع ندارند. برای اینکه نزاع مال خودخواهی است. از نقطه نفس انسان پیدا می‌شود که آنها نفس را کشته‌اند. جهاد کرده‌اند و همه خدا را می‌خواهند. کسی که خدا را می‌خواهد نزاع ندارد. همه نزاعها برای این است که این برای خودش یک چیزی می‌خواهد، آن هم برای خودش یک چیزی می‌خواهد. این دو خودها تزاحم می‌کنند. این قدرت را می‌خواهد مال خودش باشد، آن هم قدرت را می‌خواهد مال خودش باشد. تزاحم می‌کنند. جنگ درمی‌آید. اگر مردم تربیت بشوند به تربیت انبیا که همه کتب آسمانی برای این تربیت آمده است، همه این نزاعها از بین می‌رود. همه این گرفتاریهایی که برای بشر است از بین می‌رود. برادر می‌شوند همه. همان طوری که در قرآن کریم همه را برادر خوانده است. مومنها برادرند. از این آیه استفاده این معنا می‌شود که چنانچه دو نفر به اخوت ایمانیشان عمل نکنند، برادر نباشند، مومن نیستند. «الْمُومِنُونَ اخْوَه» اینکه برادر هستند. این مومنها برادرند. همان طوری که یک برادر برای برادر خودش خیر می‌خواهد، مومن این است.اگر یک وقت ما دیدیم که کسی برای برادرهای خودش خیر نخواست، نزاع راه‌ انداخت، هیاهو راه انداخت، این به طرف خودش بکشد، او به طرف خودش بکشد، این از ایمان معلوم می‌شود که حظ صحیح نبرده است. این که باید ایمان در قلب این تاثیر بکند، نکرده است.

" />