نمیگذارند که صدای ما به دنیا برسد. حالا من هم نمیدانم که شماها میتوانید برسانید یا نمیتوانید. یا وقتی بروید آنجا صدای ما را نمیگذارند به دنیا برسد. ملت امریکا اصلًا مطلع نیست که ما چه میگوییم. بعضیشان شاید اسم ایران را نشنیده باشند. وقتی که این طور باشد و نگذارند حرف ما به جامعه امریکا برسد، خوب آن وقت امریکاییها خیال میکنند که ما یک دسته دیپلمات را گرفتیم اینجا و داریم هر روز هم کتکشان میزنیم و سرنیزه هم بالای سرشان نگه داشتیم که نمیگذاریم نفس بکشند و نمیگذاریم حمام بروند و نمیگذاریم غذا بخورند و از این حرفهایی که تبلیغات آنها، قلم دست دشمن است. میگویند که شیطان را یک وقت کسی خواب دید. دید چه صورت خوشگلی دارد، گفت، آخر این که تو هستی با آنی که به ما نشان میدهند دوتاست. آن یک جور دیگر است، تو یک جور دیگری، گفت قلم دست دشمن است. الآن قلم مطبوعات خارج، قلم دشمنهاست که از سرنیزهها برای بشر بدتر است. وقتی قلم دست آنهاست هر چه میخواهند میگویند. دست خود آنهاست هر چه دلشان میخواهد بگویند. شما که شاهد مسائل هستید بروید شهادت خودتان را بدهید که وضع ما این طوری است.